Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να συναντιούνται σ' ένα μέρος της πόλης που ονομαζόταν Αγορά (=τόπος συνάθροισης), για να καλύψουν τις επικοινωνιακές και κοινωνικές τους ανάγκες. Αν και στην Αγορά έκαναν αγοραπωλησίες, εξού και η σύγχρονη σημασία της λέξης, αυτή ήταν κυρίως το μέρος όπου συζητούσαν, έκαναν καινούργιες γνωριμίες, μελετούσαν, μηχανεύονταν, δημιουργούσαν. (από την Βικιπαιδεία)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΥΨΕΛΗ

Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

~

"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

εν αθήναις

εν αθήναις
.....................Σελίδα με έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, με ειδήσεις από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ........

Ευχές για καλή χρονιά το 2017

Ευχές για καλή χρονιά το 2017
...για όμορφα ταξίδια στη ζωή μας !!

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ


          ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ           


Από το πρωί της παραμονής τα μικρά παιδιά, ψάλλοντας τα κάλαντα, μας φέρνουν το μεγάλο μήνυμα της Γέννησης του Χριστού. Μαζί όμως φέρνουν παινέματα και ευχές για το σπίτι και την οικογένεια, που στα παλιότερα χρόνια ταίριαζαν με τη δουλειά του νοικοκύρη. Αν ήταν, ας πούμε, γεωργός άκουγε:
"Εσένα πρέπει αφέντη μου το άξιο το ζευγάρι
το άξιο το περήφανο και το στεφανωμένο.
Ας είν' καλά τ' αλέτρι σου, Θεός να το πλουταίνει, 
για να θερίζεις σταυρωτά, να δένεις αντρειωμένα."
Αν ο νοικοκύρης ήταν τσοπάνης , άκουγε άλλες ευχές με τα κάλαντα :
"Εδώ σε τούτες τις αυλές, τις μαρμαροστρωμένες 
εδώ 'χουν χίλια πρόβατα και τρεις χιλιάδες γίδια .
σαν κάνουν τον ανήφορο, γεμίζ' ο λόγγος όλος
σαν πιάσουν τον κατήφορο, γιομίζ' ο κάμπος όλος . 
σαν το μυρμήγκι περπατούν , σαν το μελίσσι βάζουν,
σαν τον αφρό της θάλασσας , αφρίζουν τα καρδάρια .
Εμείς ολίγα τα 'παμε κι ο Θιός να τ' αυγαταίνει ."
Για να αποκτηθεί , πάλι , για ολόκληρο το σπίτι , η ευτυχία της χρονιάς έψαλλαν:
"σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει"!
Με τη φράση "πέτρα να μη ραΐσει" δεν εννοούσαν φυσικό σεισμό ή άλλη παρόμοια αιτία. Εννοούσαν να μη συμβεί στο σπίτι αυτό θάνατος που με τους θρήνους και τους ολοφυρμούς που τον συνοδεύουν κάνουν ακόμα και τις πέτρες να ραΐζουν .Γι' αυτό άλλωστε ακολουθούσε και η επωδός "ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει".
Τα κάλαντα, τον παλιό καιρό , δεν ήταν αιτία για να βγάλουν λεφτά οι καλαντιστές. Λεφτά, άλλωστε , δεν υπήρχαν τότε. Γι' αυτό και τα φιλέματα ήταν: σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, ξερά δαμάσκηνα, ξυλοκέρατα, αλλά και λουκάνικα, λαρδί, λάδι, γλυκίσματα κ.α...
Περισσότερο απ' όλα, τα κάλαντα του παλιού καιρού , ήταν μια ευκαιρία για επικοινωνία των ανθρώπων , για να δεθούν , όλοι μαζί , σε μια αγκαλιά , τη μεγάλη και ζεστή αγκαλιά των Χριστουγέννων , και να λάβει κάθε σπιτικό την καλή είδηση της Γέννησης , μαζί και τις Καλές Ευχές για Υγεία και Προκοπή.