Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να συναντιούνται σ' ένα μέρος της πόλης που ονομαζόταν Αγορά (=τόπος συνάθροισης), για να καλύψουν τις επικοινωνιακές και κοινωνικές τους ανάγκες. Αν και στην Αγορά έκαναν αγοραπωλησίες, εξού και η σύγχρονη σημασία της λέξης, αυτή ήταν κυρίως το μέρος όπου συζητούσαν, έκαναν καινούργιες γνωριμίες, μελετούσαν, μηχανεύονταν, δημιουργούσαν. (από την Βικιπαιδεία)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΥΨΕΛΗ

Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

~

"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

εν αθήναις

εν αθήναις
.....................Σελίδα με έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, με ειδήσεις από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ........

Ευχές για καλή χρονιά το 2017

Ευχές για καλή χρονιά το 2017
...για όμορφα ταξίδια στη ζωή μας !!

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Με πολλές ελπίδες για να αλλάξουμε την κατάσταση στη χώρα, στην κοινωνία, στην Αριστερά


ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής πραγματοποιεί συγκέντρωση στην Αθήνα την Πέμπτη 27 Μαΐου 2010 στις 7.30 μ.μ., στο γήπεδο του ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ.
Το θέμα της είναι : "Αγώνας μέχρι τέλους" και ομιλητές οι :
Αλέκος Αλαβάνος, Χρήστος Κατσούλας, Μαρία Μπόλαρη.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

"Δεν υπάρχει Δημοκρατία, ούτε καν στην Αθήνα στην γενέτειρά της"



του Adrián Salbuchi, Οικονομολόγος, Διεθνής Αναλυτής
Μήνυμα από την Αργεντινή:
Τα συλλυπητήριά μας στον Ελληνικό λαό!

Μια γυναίκα κάνει το σήμα της νίκης κρατώντας ένα πανώ που λέει: "Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΟΥΛΗΜΑ", "ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ", "ΖΗΤΩ Ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ" κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κοντά στην ελληνική πρεσβεία στο Μπουένος Άιρες στις 12 Μαίου 2010. Η διαδήλωση είχε στόχο τη συμπαράσταση των Αργεντινών στους Έλληνες εργαζόμενους που κατέβαιναν σε γενική απεργία-διαμαρτυρία για τις περικοπές που είχε εξαγγείλει η ελληνική κυβέρνηση

Του Adrián Salbuchi
Υπάρχουν κάποιες ανησυχητικές ομοιότητες μεταξύ της ολέθριας δεκαετίας 1991-2001 στην Αργεντινή, που κατέληξε σε τεράστια ανεξόφλητα χρέη, και των πρόσφατων και επικείμενων δεινών που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Και στις δύο περιπτώσεις ευθύνονταν διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Και στις δύο χώρες παρατηρήθηκαν μαζικές διαμαρτυρίες και ταραχές με αφορμή τα μέτρα λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ. Ο Αργεντινός οικονομολόγος Adrián Salbuchi ασκεί οξεία κριτική, κάνοντας ταυτόχρονα έναν απολογισμό αυτής της προσχεδιασμένης κρίσης που δε γνωρίζει σύνορα.

Όταν εμείς οι Αργεντινοί βλέπουμε στις ειδήσεις σήμερα όλα τα φοβερά πράγματα που διαδραματίζονται στην Ελλάδα, δεν γίνεται να μην πούμε: "Αν είναι δυνατόν! Είναι ακριβώς ό,τι γινόταν στην Αργεντινή το Δεκέμβρη του 2001 και στις αρχές του 2002!" Τότε, όπως και τώρα η Ελλάδα, η Αργεντινή βίωνε τη χειρότερη τραπεζική της κρίση, το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και νομισματική κατάρρευση στην ιστορία της, που οδήγησε σε κοινωνικές αναταραχές, πράξεις τυφλής βίας, εξεγέρσεις και ταξικό πόλεμο. Ο κοινωνικός αναβρασμός ήταν τόσο μεγάλος που η κυβέρνηση υπό τον τότε πρόεδρο Fernando de la Rúa εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, κυρίως λόγω του ρόλου που είχε παίξει ο διαβόητος υπουργός οικονομίας και υποστηρικτής των τραπεζικών καρτέλ Domingo Cavallo. Ακολούθησε ένα κενό εξουσίας που είχε ως αποτέλεσμα την διαδοχική ορκωμοσία πέντε(!) προέδρων μέσα σε εκείνη τη δραματική τελευταία βδομάδα του Δεκέμβρη του 2001.

Αυτό που οδήγησε την Αργεντινή στο κοινωνικό χάος ήταν η απόπειρα του προέδρου De la Rúa να εφαρμόσει τα απροκάλυπτα άδικα μέτρα λιτότητας που είχε επιβάλει το ΔΝΤ, μέτρα που απαιτούσαν, ως συνήθως, τεράστιες θυσίες από το λαό: βαρύτερους φόρους, περικοπές στην κοινωνική πρόνοια, "εξισορροπημένους προϋπολογισμούς", μηδενικές δαπάνες και άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Αποτέλεσμα ήταν η πτώση του ΑΕΠ της Αργεντινής κατά 40%.

Ο μισός πληθυσμός έπεσε κάτω από το όριο της φτώχιας και οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχουν καταφέρει ούτε σήμερα να επανενταχθούν στην παραδοσιακή μεσαία τάξη της κοινωνίας αυτής της χώρας. Στις ιδιωτικές τράπεζες επετράπη να κρατήσουν ανεπιστρεπτί τις καταθέσεις όλων των Αργεντινών. Οι καταθέσεις σε δολάρια ΗΠΑ μετατράπηκαν αυθαίρετα σε πέσος με συντελεστή μετατροπής που όρισαν από κοινού η κυβέρνηση και οι τράπεζες: έγινε υποτίμηση έναντι του δολαρίου κατά 300% μέσα σε λίγες βδομάδες, και όμως... ούτε μια τράπεζα δεν κατέρρευσε! Σήμερα μάλιστα έχουν όλες τους επιστρέψει στην αγορά σα να μη συμβαίνει τίποτα, αντίθετα με τους φτωχούς και εξαθλιωμένους που έχουν χρεωκοπήσει και δεν πρόκειται ποτέ να συνέλθουν.

Μέσα στα 25 χρόνια διαδοχικών υπηρεσιακών κυβερνήσεων στην Αργεντινή, το παγκόσμιο τραπεζικό καρτέλ, του οποίου ηγείται το ΔΝΤ, δημιούργησε ένα τεχνητό -και στην ουσία παράνομο ή στην καλύτερη περίπτωση παράτυπο- εθνικό χρέος, που πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε να οδηγήσει στην κατάρρευση ολόκληρου του χρηματοπιστωτικού και οικονομικού συστήματος. Αυτό δεν ήταν καθόλου συμπτωματικό. Ήταν μέρος ενός πολύπλοκου μοντέλου που προσχεδιάστηκε για να ελέγχει κράτη ολόκληρα, με ένα σύστημα κύκλων που αποτελούνταν από διαδοχικά στάδια και συγκεκριμένα μέρη και που είχαν ένα βασικό και απώτατο στόχο: όταν η χρηματοπιστωτική οικονομία θα τροφοδοτούνταν για να λειτουργεί με τεχνητούς ρυθμούς ανάπτυξης, το μεγαλύτερο μέρος των κερδών θα ιδιωτικοποιούνταν, καταλήγοντας σε χέρια "φίλων", στελεχών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών. Ωστόσο, όταν το όλο σχέδιο - όπως όλες οι πρακτικές απάτης - θα κλιμακωνόταν και θα πλησίαζε η ολοκληρωτική κατάρρευση, τότε θα αντιστρεφόταν η διαδικασία και θα γινόταν "εθνικοποίηση" όλων των απωλειών. (Δείτε το βίντεο "Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση", Μέρος 1ο και Μέρος 2ο)

Αυτό ακριβώς πέτυχε ο κύριος Cavallo, προστατευόμενος των Rockefeller, φροντίζοντας να υποστεί όλες τις απώλειες ο λαός της Αργεντινής, ενώ οι διεθνείς τραπεζίτες απομύζησαν όλα τα κέρδη. Παράλληλα, τα ΜΜΕ, ντόπια και διεθνή, δέχτηκαν μετα χαράς να παίξουν το ρόλο τους. Η εφημερίδα New York Times είχε το θράσος να προτείνει ότι ολόκληρη η περιοχή της Παταγονίας (δηλαδή οι πέντε νοτιότερες επαρχίες της Αργεντινής, που αποτελούν το 35% της έκτασης της χώρας και διαθέτουν ανυπολόγιστες πηγές ενέργειας, ορυκτό πλούτο, είδη διατροφής και φυσικές υδάτινες πηγές) θα πρέπει να αποσπαστεί από την υπόλοιπη χώρα. Θα ήταν αυτό ένας τρόπος "να εξέλθει από το οδυνηρό δημόσιο χρέος" η χώρα μας.

Φυσικά, αυτά συνέβαιναν στην Αργεντινή το 2001-2002, αλλά δεν μοιάζει σαν να επαναλαμβάνεται η ιστορία, όταν σήμερα ο Αμερικανός φορολογούμενος καλείται να "σώσει" την Goldman Sachs, την AIG, την CitiCorp και την General Motors την ίδια στιγμή που χάνει το σπίτι του, τη σύνταξή του και τη δουλειά του; Αυτά τα ίδια δεν συμβαίνουν και στην Ελλάδα σήμερα; Και στην Ισλανδία; Και στη Βρετανία; Και πολύ σύντομα στην Ισπανία; Την Πορτογαλία; Την Ιταλία;

Εδώ στην Αργεντινή ο λαός μας κατέληξε να συνηθίσει στην προοδευτική εξαθλίωσή του, τόσο που όταν επανήλθαμε σε "φυσιολογικούς" καιρούς, τα ΜΜΕ, που ήταν υπό τον έλεγχο της Goldman Sachs και της Citicorp, φρόντισαν να έλθει στην εξουσία ένα καθεστώς ανδρείκελων, υποτελών στα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα: το ανδρόγυνο Néstor και Cristina Kirchner, μέλη της μαφίας που στήριζε τους τραπεζίτες… Και το καρουσέλ συνεχίζει να περιστρέφεται, ενώ ο λαός της Αργεντινής εξακολουθεί να πληρώνει ανελλειπώς.

Σήμερα έχουμε το βλέμμα στραμμένο προς την Ελλάδα και βλέπουμε τα ίδια αλάθητα σημάδια: το ΔΝΤ να επιβάλλει σκληρά μέτρα λιτότητας ως όρο για μεγαλύτερο δανεισμό από τις τράπεζες, λες και μια χώρα που καταρρέει κάτω από το βάρος του χρέους μπορεί να βγει από αυτό με το να χρεώνεται ακόμα περισσότερο! Βλέπουμε τα ΜΜΕ να μιλάνε ακατάπαυστα για το ότι "είναι ανάγκη η Ελλάδα να συμπεριφερθεί σωστά και υπεύθυνα", λες και η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η Τράπεζα της Αγγλίας, η Goldman Sachs και το υπουργείο οικονομικών των ΗΠΑ, ο Greenspan, ο Bernanke, ο Paulson, ο Brown, ο Geithner, ο Blankfein, και ο Greenberg αποτελούν παραδείγματα υπευθυνότητας και φερεγγυότητας. Βλέπουμε τις υπό επιτήρηση κυβερνήσεις να κάνουν ό,τι μπορούν για λογαριασμό των συμφερόντων των τραπεζών: ο Γιώργος Παπανδρέου είναι τακτικός σύνεδρος στις συναντήσεις της Λέσχης Bilderberg και της Τριμερούς Επιτροπής, όπως ήταν και ο Fernando de la Rúa, ιδρυτικό μέλος της τοπικής συνέλευσης του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων στην Αργεντινή, του CARI. Βλέπουμε μεγάλες τράπεζες όπως η Goldman Sachs να προσπαθούν να πάρουν ό,τι μπορούν να αρπάξουν μέσα στην αναμπουμπούλα και τη δοκιμασία του ελληνικού λαού. Και όλα αυτά διαδραματίζονται με φόντο τους απελπισμένους πολίτες που ξεχύνονται στους δρόμους για να εκφράσουν αυτό που είναι αυτονόητο: ότι οι διεθνείς τραπεζίτες και η ντόπια υπηρεσιακή κυβέρνηση αποτελούν ένα περίπλοκο δίκτυο κλεφτών και λωποδυτών.

Τότε συμβαίνει το αναπόφευκτο: η κυβέρνηση στέλλει την αστυνομία στους δρόμους για να προστατεύσει τους τραπεζίτες, τα ίδια τα μέλη της και τα συμφέροντα της ελίτ της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Η βία ξεσπά, ο κόσμος τραυματίζεται και σκοτώνεται. Οι μη έχοντες (αστυνομικοί) μάχονται ενάντια στους μη έχοντες (το πλήθος που διαδηλώνει), ενώ οι έχοντες παρακολουθούν από ασφαλή απόσταση, χαμογελώντας κρυφά.

Μην έχετε αμφιβολία: πρόκειται περί παγκόσμιου μοντέλου.
Μην έχετε αμφιβολία: δεν υπάρχει δημοκρατία, ούτε καν στην Αθήνα, τη γενέτειρά της.
Αυτό που καλούμαστε να υποστούμε εμείς οι λαοί όλου του κόσμου -δεν έχει σημασία αν είμαστε Έλληνες, Αργεντινοί, Βραζιλιάνοι, Ινδονήσιοι, Ισπανοί, Ισλανδοί, Αμερικανοί ή Άγγλοι- είναι ένα μαζικό μηχανικό σύστημα καταμέτρησης ψήφων, το οποίο εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τεράστιες ποσότητες χρήματος, απαραίτητες για τη χρηματοδότηση πολυδάπανων προεκλογικών αγώνων, την εξαγορά του ρεπορτάζ για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τον τύπο, τη χρηματοδότηση γελοίων κομματικών σχημάτων, δημοσιογράφων, αναλυτών, και φυσικά την πληρωμή των ίδιων των γερά χρηματοδοτημένων υποψηφίων, αυτή την ατελείωτη σειρά από σαραβαλιασμένα ανδρείκελα για τα οποία διαβάζουμε στις εφημερίδες κάθε μέρα: του Bush, του Blair, του Παπανδρέου, του Obama, του Clinton, του Menem, της Kirchner, του Lula, του Uribe, του Sarkozy, του Rodriguez Zapatero, της Merkel...
Έχουμε μια "δημοκρατία" που είναι τέλειο υποχείριο του χρήματος. Θα πρέπει, ωστόσο, να συνειδητοποιήσουμε ότι το χρήμα δεν είναι συστατικό της δημοκρατίας, και ούτε θα πρέπει να είναι. Το χρήμα ελέγχεται από το σύστημα των μεγάλων τραπεζών που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την FED, την BIS, την ECB ως παγκόσμιους ελεγκτικούς φορείς και πληρώνει για το στήσιμο του όλου "δημοκρατικού σόου". Συνεπώς καταλήγουμε να έχουμε "την καλύτερη δημοκρατία που είναι δυνατόν να αγοράσει κανείς"... δηλαδή μια μη δημοκρατία.

Τα τραγικά αποτελέσματα τα είδαμε χθες στην Αργεντινή, την Τουρκία, τη Βραζιλία, το Μεξικό, την Ινδονησία, ενώ σήμερα στην Ελλάδα, την Ισλανδία, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
Ποιός έχει σειρά; Η Ισπανία; Η Ιταλία; Η Πορτογαλία; Θα δούμε το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα να αυτοαναφλέγεται; Ένα πακέτο διάσωσης 750 δις ευρώ θα κάνει το νεογέννητο ευρώ να πάρει την κατιούσα. Θα διαλυθεί άραγε ο Ευρωπαϊκός Νομισματικός Μηχανισμός; Και θα είναι η Γερμανία η πρώτη που θα επιστρέψει στο πάλαι ποτέ γερμανικό μάρκο;
Με το ευρώ να καταρρέει και το αμερικανικό δολάριο να γίνεται ουσιαστικά υπερπληθωριστικό, θα δούμε - αυτό μην το λέτε δυνατά! - να προλειαίνεται το έδαφος για ένα νεό "ιδιωτικής χρήσης" παγκόσμιο νόμισμα, που θα ελέγχεται σε διεθνή κλίμακα από τα καρτέλ των μεγάλων τραπεζών αυτού του κόσμου, της Goldman Sachs, της HSBC, της CitCorp, της Deutsche Bank;
Μείνετε συντονισμένοι. Έρχονται κι άλλα... κι άλλα...
Πηγή : http://kostasxan.blogspot.com/2010/05/blog-post_131.html

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Κυκλοφορεί το Σάββατο 8/5 ο Δρόμος, φύλλο 12, 40 σελίδες


Νέες στήλες: Ένθετο, Οι δρόμοι της Λατινικής Αμερικής

Ρεπορτάζ και εκτιμήσεις για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις και εξελίξεις.
Συνεντεύξεις με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον Χρήστο Κορτζίδη και την Μάνια Παπαδημητρίου.
Κείμενα του Λ. Απέκη, του Σ.Πλωμαρίτη και του Ε. Μπιτσάκη.

Αναλυτικά η ύλη
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δημοκρατία και αντιστάσεις στο στόχαστρο
Του Κώστα Ανδριανόπουλου

Πολιτική λύση τώρα με όρους λαϊκού κινήματος
Της Αριάδνης Αλαβάνου

Η οργή του λαού ξεχείλισε!
Του Λάζαρου Απέκη

Η ελληνική νομαρχία
Του Ευτύχη Μπιτσάκη

Ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού
Του Ρούντι Ρινάλντι

Τρεις εργαζόμενοι δεν γύρισαν σπίτι τους…
Επικίνδυνος και εγκληματικός κρετινισμός
Με τα μάτια στραμμένα στην Ελλάδα
Μηνύματα διεθνιστικής αλληλεγγύης στον αγώνα των Ελλήνων εργαζομένων έφτασαν από πολλές χώρες της Ευρώπης.

Να μην περάσει η στοχοποίηση του αντιεξουσιαστικού χώρου
Ανακοινώσεις αντιεξουσιαστικών συλλογικοτήτων

ΝΔ – Σαμαράς: Ναι στα λεφτά του ΔΝΤ, αλλά όχι στα μέτρα
Της Ελένης Λεοντίτση

Συνέντευξη: Παναγιώτης Λαφαζάνης
Ο «ευρωπαϊσμός» όπως εκφέρετο μέχρι σήμερα έχει καταρρεύσει

Εσείς που ζείτε σήμερα, ξεχάστε κάθε ελπίδα στο χθες
Του Φειδία Παϊρίδη

Συνέντευξη: Χρήστος Κορτζίδης, δήμαρχος Ελληνικού
O «Καλλικράτης» είναι το ΔΝΤ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η σωτηρία των σωτήρων
Γιάννης Κιμπουρόπουλος


ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Χρειαζόμαστε Αριστερά αντίστοιχη των περιστάσεων
Του Κώστα Δημητριάδη

Να οικοδομήσουμε τη χειραφετημένη οικουμενική Αριστερά
Του Κώστα Παπακώστα

Ποιοι φοβούνται την ενότητα;
Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

ΔΙΕΘΝΗ
Η διαφαινόμενη πολιτική κρίση στην Ευρώπη
Βρετανικές εκλογές: Όλοι έχασαν(;)
Λονδίνο: Χρήστος Γιοβανόπουλος

ΕΝΘΕΤΟ: Δρόμοι της Λατινικής Αμερικής,
Επιλογή-επιμέλεια κειμένων-μετάφραση: Ματούλα Παπαδημητρίου, Στέλιος Γαβριηλίδης, από το περιοδικό Αλάνα (ΑΛληλεγγύη, ΑΝτίσταση, Αξιοπρέπεια... στις Αμερικές των Κινημάτων)

Παραστρατιωτικοί δολοφονούν ακτιβιστές στην Οαχάκα
· Ονδούρα: πειραματικό εργαστήρι της νέας πολιτικής των ΗΠΑ
στη Λατινική Αμερική, της Vicky Peláez
· Η Βραζιλία ως υπερδύναμη, του Ραούλ Ζιμπέκι
· Προχωράει η συνεργασία των κοινωνικών κινημάτων
στη Λατινική Αμερική
· Ρούχα «Χωρίς Αλυσίδες»
Οικονομική βοήθεια της Κίνας στη Βενεζουέλα

ΚΟΙΝΩΝΙΑ
«Πίστευε και μη ερεύνα» στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή
Καταγγελίες για διασπάθιση δημοσίου χρήματος και απουσία ελέγχων
Ρεπορτάζ: Νίκος Ταυρής

Θα διαλύσουν το ΕΣΥ… ορθολογικά!
Του Δημήτρη Υφαντή

(Ξανα) είδα τον Βγενόπουλο
Του Μάριου Διονέλλη

«Συνετή» η στάση της ΠΟΣΔΕΠ απέναντι στην κυβέρνηση
Κινητοποιήθηκαν οι στρατιωτικοί για τα νέα μέτρα
Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη

Ξαναχτύπησε η συμμορία του Νέου Κόσμου
Του Μάριου Διονέλλη

ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ: Χανιά: Μαύρα τα μαντάτα... για τον τουρισμό
Του Δημήτρη Μαριδάκη
Φοιτητικές εκλογές: Θα εισβάλει η νεολαία στο προσκήνιο;
Του Βασίλη Χατζηνάκη

Δεκαπενταμελές ή συνελεύσεις
Γράφει ο Έφηβος

Generation Chaos: Όταν η γενιά των 500 ευρώ θεσμοθετείται κρατικά. Γράφει το μοχθηρό καλαμάκι

Η ΑΛΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αδιέξοδες συζητήσεις…
Του Όμηρου Ταχμαζίδη

Φουντώνει το κίνημα ενάντια στο χαράτσι του ΟΑΣΘ
Νίκος Νούλας

Διαδηλωτή, να ένα δακρυγόνο!
Του Θεόφιλου Σιχλετίδη

«Καλλικράτης» και κρίση
Του Στρατή Πλωμαρίτη

BLOGODROMIO: Κατερίνα: «Προσπαθώντας να μη συνηθίσω το τέρας»
Επιμελείται η Τασία Σταματοπούλου

ΜΜΕ: Μήνυμα ενάντια στη «συνομωσία της σιωπής»...
Της Ματίνας Παπαχριστούδη
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Συνέντευξη: Μάνια Παπαδημητρίου, σκηνοθέτης – ηθοποιός:
Το θέατρο κινητοποιεί το συναίσθημα των ανθρώπων

Η χαμένη Ατλαντίδα της αλληγορίας
Του Λάμπρου Πολύζου


ΑΠΟΨΕΙΣ

Ήταν θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα
Του Γιάννη Μαύρου

Υπέρτατη αξία το κέρδος
Του Γεώργιου Ρόκου

Περίπτερο Ιδεών: περιπτεράς ο Στελιος Ελληνιάδης
Ούγκο Τσάβες: Μια άλλη Aριστερά
Βενεζουέλα: Η δημοκρατία βλάπτει τις ΗΠΑ

Σκιτσάρουν ο Πάνος Μαραγκός, ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Η κεφαλή στο Σύνταγμα, η ουρά στο Πεδίον του Αρεως...

...μία από τις μεγαλύτερες πορείες όλων των εποχών...

«δεν κλέψαμε δεν πληρώνουμε»,

«Λεφτά για την Παιδεία, όχι για τις τράπεζες»
Τα μπλοκ που συμμετείχαν στην πορεία χθες αποτελούνταν από ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και από πολίτες κάθε ηλικίας: συνταξιούχοι, μαθητές, καθηγητές και δάσκαλοι, μετανάστες, φοιτητές. Διαδήλωναν με ένταση, αλλά ειρηνικά, φωνάζοντας συνθήματα και δίνοντας τον ρυθμό με τη συνοδεία τυμπάνων και άλλων κρουστών.
Την εμφάνισή της κάνει μια διμοιρία των ΜΑΤ, παρατασσόμενη στη συμβολή των οδών Σταδίου και Σανταρόζα, μπροστά ακριβώς από τον κύριο όγκο ενός μπλοκ φοιτητών. Παράλληλα, αρχίζουν να πέφτουν τα πρώτα μισοάδεια μπουκάλια με νερό και πλαστικά κύπελλα από καφέ. Οι αστυνομικοί δεν αργούν πολύ να απαντήσουν, κάνοντας ρίψη χημικών, προκαλώντας σύγχυση και μια πιο έντονη και συντονισμένη αντίδραση από τους διαδηλωτές. Η «συμπλοκή» διήρκεσε λίγα λεπτά, μέχρι να καταφτάσουν κάποιοι πιο ψύχραιμοι από τα μπροστινά μπλοκ και να αναλάβουν να ηρεμήσουν τα πνεύματα, να «νουθετήσουν» αστυνομικούς και νεαρούς και να συγκρατήσουν την ομάδα των φοιτητών.


Ωρα 13.55:
Την ώρα που έφταναν στην Ομόνοια σωματεία πανεπιστημιακών, υπαλλήλων του υπ. Οικονομικών και του κόμματος ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αστυνομικοί πλαισίωσαν την πορεία, αποδοκιμαζόμενοι από τους διαδηλωτές. Εναντίον τους εκτοξεύτηκαν μπουκάλια με νερό και απάντησαν με ρίψη δακρυγόνων. Αστυνομικές δυνάμεις συνέχισαν να κινούνται στο πλάι των διαδηλωτών σε όλο το μήκος της Σταδίου, ρίχνοντας δακρυγόνα σε διάφορα σημεία, όταν δέχονταν αποδοκιμασίες. Ο κόσμος που διαδήλωνε ειρηνικά τους παρότρυνε να μην προκαλούν με την παρουσία τους αφού δεν σημειώνονταν επεισόδια. Τους υπενθύμιζε πως διαδηλώνει και για τα δικά τους εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα.
Λίγο νωρίτερα, στη γωνία Σταδίου και Αιόλου, σε ένα κενό που δημιουργήθηκε μεταξύ περιφρουρημένων μπλοκ, μια μικρή ομάδα μαυροντυμένων νέων, αγοριών και κοριτσιών, έκανε την εμφάνισή της. Φορούσαν τζιν παντελόνια, μαύρες μπλούζες και κουκούλες. Από το οδόστρωμα πέρασαν στο πεζοδρόμιο, «ξήλωσαν» τα ξύλινα στόρια από το κλειστό περίπτερο της Σταδίου και κατευθύνθηκαν προς τον πλησιέστερο εύκολο στόχο: τη βιτρίνα του κλειστού καταστήματος γνωστής αλυσίδας ρούχων επί της Εμμανουήλ Μπενάκη. Στη συνέχεια πέταξαν στην τζαμαρία μια αναμμένη μολότοφ. Είχε προηγηθεί λεηλασία ενός μικρού σουπερμάρκετ της Αιόλου, την ώρα που οι υπάλληλοι (τρεις γυναίκες) βρίσκονταν μέσα. Την ίδια ώρα, πάνω από 60 παρόμοια ντυμένα άτομα, στα βήματα της πρώτης μαυροφορεμένης ομάδας, ξεχύθηκαν στο πεζοδρόμιο σπάζοντας με ό,τι αντικείμενο μπορούσαν (καδρόνια, ράφια από μαγαζιά, σιδερόβεργες και κοντάρια από τις μαύρες σημαίες που κρατούσαν) τα καταστήματα του δρόμου.

Ολα αυτά, παρά τις έντονες αποδοκιμασίες των διαδηλωτών που περνούσαν από μπροστά τους και τις, χωρίς αποτέλεσμα, επιχειρήσεις αποτροπής. «Ρε σεις, ρε, μη γ...τε τη διαδήλωση, τι κάνετε ρε!», φώναζαν οι γύρω, για να εισπράξουν βωμολοχίες απ' την πλευρά των νεαρών. Κάποιοι έσπευσαν να φωνάξουν τη διμοιρία των ΜΑΤ που παρέμενε στην Πεσμαζόγλου, αλλά οι «μαυροντυμένοι» διασπάστηκαν αφού μπερδεύτηκαν με προπορευόμενα μπλοκ διαδηλωτών. «Πω πω, να δεις που θα γίνουν φασαρίες», αναφώνησε, σχεδόν προφητικά, μια κοπέλα που είχε λουφάξει πίσω από μια στάση λεωφορείου.
Λίγη ώρα αργότερα, όλες οι αφύλακτες τζαμαρίες των καταστημάτων της Σταδίου είχαν καταστραφεί, ενώ η φωτιά στο κτίριο της Marfin μόλις είχε αρχίσει να φουντώνει...

Ωρα 14.10:
Η πλατεία Συτάγματος είναι γεμάτη αστυνομικές δυνάμεις. Τα μπλοκ διαδηλωτών ανεβαίνουν την Οθωνος προς τη Βουλή. Κόσμος, πιθανότατα διαδηλωτές που είχαν προπορευτεί και είχαν υποχωρήσει από τη Βουλή, είχε κατακλύσει τους δρόμους κάτω από την πλατεία Συντάγματος και υπήρχαν αρκετοί και στη Φιλελλήνων. Στην πλατεία Συντάγματος σημειώνονταν επεισόδια μεταξύ αστυνομικών και λίγων νεαρών που κινούνταν παράλληλα με την πορεία και πετούσαν πέτρες. Ηχος συγκρούσεων έφτανε και από το επάνω μέρος της πλατείας, μπροστά στη Βουλή.
Αμέσως μετά κλιμακώθηκαν οι συγκρούσεις στην πλατεία και ταυτοχρόνως έπεσαν μεγάλες ποσότητες δακρυγόνων μεταξύ της κορυφής της οδού Οθωνος και της Βουλής. Αρχισε να διαφαίνεται προσπάθεια της Αστυνομίας να απωθήσει την πορεία μακριά από το Κοινοβούλιο, η οποία έγινε ακόμη πιο εμφανής στη συνέχεια. Μέσα στην ασφυκτική ατμόσφαιρα των δακρυγόνων η πορεία διασπάστηκε και οι διαδηλωτές σχεδόν ποδοπατήθηκαν προσπαθώντας να διαφύγουν, κατεβαίνοντας την Οθωνος για να τα αποφύγουν. Παρ' όλα αυτά η πολύ μεγάλη μάζα των διαδηλωτών έδειχνε αποφασισμένη να παραμείνει στην πλατεία Συντάγματος και να μη διαλυθεί η πορεία. Συνέχιζαν να προστίθενται κι εκείνοι που ακολουθούσαν ερχόμενοι από τη Σταδίου.

Ωρα 14.30:

Αφού είχε πυρποληθεί το κτίριο της Marfin, με τα τραγικά επακόλουθα, η μάζα των διαδηλωτών συνέχιζε ήδη την πορεία μέσω της Φιλελλήνων, με στόχο να φτάσει στη Βουλή αποφεύγοντας την Οθωνος, η οποία είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης μεταξύ αστυνομικών που εκτόξευαν πολλά δακρυγόνα και νεαρών που πετούσαν πέτρες. Επεισόδια σημειώνονταν στους κάθετους δρόμους, Ξενοφώντος και Γ. Σουρή. Κουκουλοφόροι κινούνταν παράλληλα με την πορεία, στη Βασιλίσσης Αμαλίας και στους κάθετους δρόμους, επιτιθέμενοι με πέτρες και λοστούς σε τζαμαρίες, βιτρίνες, λίγα παρκαρισμένα Ι.Χ. που είχαν απομείνει. Επιθέσεις δέχτηκε και η πρόσοψη του κτιρίου της ΑΔΕΔΥ και ένα καμπαναριό εκκλησίας ακριβώς μπροστά.

Ωρα 14.45:

Στην κεφαλή της πορείας που είχε απομείνει μετά τη διάσπαση στην Οθωνος και είχε στο μεταξύ φτάσει στο τέλος της Φιλελλήνων, βρισκόταν ένα μπλοκ εκπαιδευτικών μέσης εκπαίδευσης. Προσπάθησαν να διαπραγματευτούν με τους αστυνομικούς για να τους αφήσουν να προχωρήσουν προς τη Βουλή. Η διαβούλευση δεν ολοκληρώθηκε καθώς άρχισαν να εκτοξεύονται πέτρες εναντίον τους από κουκουλοφόρους που πλαισίωναν την κεφαλή της πορείας. Ακολούθησε άγριος πετροπόλεμος και εκτόξευση πολλών δακρυγόνων. Διαδηλωτές και κουκουλοφόροι υποχώρησαν με κατεύθυνση τη Συγγρού.

Ωρα 14.50:

Φτάνοντας μπροστά στο κτίριο του υπ. Οικονομικών, στη λ. Αμαλίας 40, νεαροί κουκουλοφόροι προσπάθησαν να σπάσουν την τζαμαρία της εισόδου και έριξαν μολότοφ. Η είσοδος τυλίχτηκε στις φλόγες, οι οποίες επεκτάθηκαν και στο εσωτερικό του κτιρίου, απ' όπου ακούγονταν εκρήξεις επί δέκα λεπτά μέχρι να φτάσει το πρώτο πυροσβεστικό όχημα. Νέες εκρήξεις από μολότοφ σημειώθηκαν στο μεταξύ σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο, σε κάδους σκουπιδιών, αλλά και σε ένα από τα πυροσβεστικά οχήματα που έφτασαν στο σημείο μέσω της Συγγρού.

Την ίδια ώρα οι διαδηλωτές είχαν εξωθηθεί στα στενά της Πλάκας, στη Βασιλίσσης Ολγας και στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όπου περίμεναν επί ώρα να τελειώσουν τα επεισόδια για να συνεχιστεί η πορεία προς τη Βουλή. *

Των ΚΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ, ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ
* από την εημ. "Ελευθεροτυπία", Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας χαιρετίζει το αγωνιστικό παράδειγμα των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών...



Δελτίο Τύπου

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας καταδικάζει τη χτεσινοβραδυνή επίθεση των ΜΑΤ του Χρυσοχοΐδη, τα οποία κάλεσε ο πρόεδρος της ΕΡΤ Γαμπρίτσος, εναντίον των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών που ζητούσαν να ακουστεί επιτέλους η φωνή τους. Ο άγριος ξυλοδαρμός προκάλεσε στον τραυματισμό εκπαιδευτικών, με δύο να καταλήγουν στο νοσοκομείο – εκ των οποίων ο Στάθης Κατσούλας, μέλος του Συντονιστικού Ωρομίσθιων Εκπαιδευτικών, με κάταγμα στο πόδι.

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας χαιρετίζει το αγωνιστικό παράδειγμα των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, που εμπνέει και θα βρει ανταπόκριση στις λαϊκές συνοικίες, τους χώρους των εργαζομένων και τη νεολαία. Καταγγέλλει τη διαρκή μαύρη προπαγάνδα των δημόσιων και ιδιωτικών σύγχρονων ΥΕΝΕΔ, που εκτελούν εντεταλμένη υπηρεσία προσπαθώντας να καταργήσουν ακόμη και τη δυνατότητα των ανθρώπων να σκέφτονται.
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας χαιρετίζει τις πολύμορφες και αναπτυσσόμενες κινητοποιήσεις του εργαζόμενου λαού και της νέας γενιάς, και καλεί σε παλλαϊκό μαζικό ξεσηκωμό για να μη βυθιστεί η χώρα στην εξαθλίωση και για να φύγει η παράνομη κατοχική κυβέρνηση-υπάλληλος των αρπακτικών του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εγχώριων ληστών.

4 Μάη 2010
Γραφείο Τύπου ΚΟΕ

Τηλ. 210-6441745 * Φαξ 210-6430024 * Email info@koel.gr
* Ιστοσελίδα http://www.koel.gr/

Ρόπαλα, ξύλα κατά μεταναστών... από φασισταριό ανεγκεφάλων



Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ *




«Στήνουν καρτέρι τις νύχτες, στην οδό Αλκιβιάδου, πίσω από την εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα. Κι όταν περάσει μετανάστης, του επιτίθενται. Πετάνε σπρέι κατάματα, χτυπούν με ρόπαλα, μας παίρνουν το μεροκάματο και το κινητό. Μου είπαν «δεν θα ξαναπατήσεις εδώ...»».

Τρομοκρατημένος, ο Καντίρ δείχνει το σπασμένο τραπέζι του αραβικού καφενείου, που βρίσκεται κι αυτό στην οδό Αλκιβιάδου, απέχει λίγα μέτρα από το καφενείο-στέκι, που είναι στημένο «μπλόκο» ακροδεξιών: «Μπήκαν στις 12 το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Ηταν περίπου 15 άτομα. Σπάσανε μπουκάλια, ναργιλέδες, τραπέζια. Χτυπούσαν με ρόπαλα, ξύλα, κλοτσιές...», καταγγέλλει στην «Ε».

«Ν' ανοίξουν τα σύνορα να φύγουμε. Η ζωή μας έγινε πολύ δύσκολη», λέει ο Μοχ. Ζαχίρ (πρ. αφγανικής κοινότητας) προσθέτοντας: «Πάνω από 120 Αφγανοί τον μήνα επιστρέφουν στην πατρίδα. Δεν μας δίνουν άσυλο, ούτε προσωρινή στέγη και τροφή για τις οικογένειες προσφύγων όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία».

«Και οι φασιστικές επιθέσεις, στη γειτονιά, έχουν την πλήρη κάλυψη του αστυνομικού τμήματος», λέει ο Θαν. Κούρκουλας (Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό): «Αυτός είναι ο λόγος που η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να ξαναζωντανέψει τη συμμορία τους».

Ιδιοκτήτης καταστήματος ο Χαμίντ εξηγεί: «Στο καφενείο της οδού Αλκιβιάδου συγκεντρώνονται Ελληνες και ορισμένοι λευκοί μετανάστες. Κάθε βράδυ, από το περασμένο Σάββατο, επιτίθενται και χτυπούν όποιον μετανάστη περάσει. Γύρω, υπάρχουν έξι μαγαζιά Αφγανών. Είναι τηλεφωνικά κέντρα, καφετέριες, μίνι-μάρκετ, πουλάνε CD με τα παραδοσιακά τραγούδια. Γύρω στις 3 το μεσημέρι εμφανίζονται απειλητικά, λέγοντας: "Αν δεν κλείσεις, θα τα σπάσουμε..."».

«Είχαν σταματήσει λίγους μήνες», δηλώνει ο Ιμπραΐμ: «Πληρώνουμε ενοίκιο και φόρους. Τώρα οι Ελληνες ιδιοκτήτες των κτιρίων μάς λένε "να κλείνετε τα μαγαζιά γιατί ακούσαμε ότι θα έρθουν φασίστες". Ολοι τους γνωρίζουν. Κάνουν βάρδιες σε καφενείο της Αλκιβιάδου. Από εκεί ξεκινούν και τα σπάνε».

*από την εφημ. Ελευθεροτυπία, Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Εκτάκτως αυτήν την Παρασκευή 30/4, διαβάστε στο Δρόμο




ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Η πάλη ανάμεσα στο φόβο και το θυμό
Έρευνα της VPRC για τη ΓΣΕΕ που καταγράφει τις στάσεις και το «διχασμό» των μισθωτών απέναντι στην κρίση, στα κυβερνητικά μέτρα, τα συνδικάτα και στις μορφές πάλης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η εποχή του ΔΝΤ και οι νέες πολιτικές στρατηγικές
του Βαγγέλη Χωραφά

Συνέντευξη (β’ μέρος) Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Θα έχουμε φαινόμενα αντίστοιχα με εκείνα της Αργεντινής


Κυβέρνηση υποταγμένη στους υπαίτιους της κρίσης
του Σπύρου Μαρκέτου

Συνέντευξη: Σπύρος Παπασπύρος, πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
Οι απολύσεις θα σημάνουν την έναρξη μετωπικής σύγκρουσης

Μέρος της λαϊκής αντίστασης η μάχη ενάντια στο σχέδιο «Καλλικράτης»
του Βασίλη Χατζηλάμπρου

Μέσω της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών επιχειρούν να περάσουν την «κατεδάφιση» των σχολείων
Του Τάσου Κουράκη


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2010
Επίκαιρα όσο ποτέ τα συνθήματα της πρωτομαγιάς του 1893
Σωκράτης Μαντζουράνης


Ο Μάης του ’36 στη Θεσσαλονίκη και η ιστορική μνήμη
του Όμηρου Ταχμαζίδη


ΔΙΕΘΝΗ
Ολική επαναφορά σε προ-οκτωβριανά τοπία για την εργατική τάξη
Του Γιώργου Τσίπρα

Ένα νέο μαζικό συνδικάτο βάσης γεννιέται στην Ιταλία
της Αβας Μπουλούμπαση

Εξαιρετικές μέρες στο Κατμαντού
του Κώστα Καρυδιά

Ουκρανία: Ρωσική κίνηση «ματ» στην Κριμαία
του Θανάση Αυγερινού

Βρετανία: Η πρώτη εκλογική καταγραφή των επιπτώσεων της κρίσης
της Αριάδνης Αλαβάνου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ
«Όσο και να προσπαθώ θα καταντήσω άνεργη»
Συγκλονίζουν εργασίες μαθητών λυκείου στο μάθημα των Αγγλικών που τους ζητήθηκε να μιλήσουν για τα προβλήματα τους. Ρεπορτάζ: Νίκος Ταυρής.

Σε απόγνωση οι ασφαλισμένοι της ΑΣΠΙΣ
του Μάριου Διονέλλη

Δυτική Ελλάδα: Αντιπυρική περίοδος… υψηλού κινδύνου
της Κατερίνας Παγουλάτου

Η ΑΛΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξήσεις μέχρι και 120% στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών
της Αθηνά Τέσκου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Συνέντευξη με τον συγγραφέα Τέο Ρόμβο
«Κόσμος που πάλλεται, δονείται, φλέγεται»

ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ
Λένιν: Τα χρόνια της κοσμογονίας
του Στέλιου Ελληνιάδη

ΕΝΑΛΑΞ
Διάγγελμα της κατοχικής κυβερνήσεως
του Νίκου Κουνενή

Σκιτσάρουν ο Πάνος Μαραγκός, ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff.
http://www.edromos.gr/