Ανάμεικτα συναισθήματα σε πλημμυρίζουν διαβάζοντας την ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας. Σε μας δεν λέει κάτι πρωτόγνωρο. Περιγράφει μια κατάσταση που την βιώνουμε όλοι/ες στην καθημερινότητα μας.
Εμείς στο «θέαμα της ανθρωπιστικής κρίσης,» δεν «κάνουμε κάλεσμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης», όπως αναφέρει ο Ι.Σ.Α αλλά απευθύνουμε προσκλητήριο στα εργατικά στρώματα, στον κόσμο της βιοπάλης, να βρεθούμε παρέα στο μετερίζι του αγώνα, στα χαρακώματα της εργατικής πάλης που μπορεί να δώσουν όραμα και ελπίδα.
Δεν χωρούν αυταπάτες: ‘Η θα τους ανατρέψουμε ή θα μας λιώσουν.
Όταν διαβάζεις μια τέτοια ανακοίνωση όπως η παρακάτω και περιορίζεσαι να ρίξεις δυο γαμωσταυριδία, αλλάζοντας θέση στον καναπέ σου είσαι άξιος της κατάστασης σου.
Εμείς έχουμε «κρεμάσει την κάπα μας στον πλάτανο», είμαστε κάθε μέρα συμμέτοχοι σε κάθε κινηματική διαδικασία. Αλλοι πρέπει να δουν τον εαυτό του στον καθρέφτη της καρδιάς τους:
"Κι όταν νικιούνται αυτοί που ενάντια στην αδικία παλεύουν
Πάλι δεν έχει η αδικία δίκιο!
Η ήττα μας δεν αποδείχνει τίποτ' άλλο, πέρα απ' το ό,τι
παραείμαστε λίγοι όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στην προστυχιά.
Και περιμένουμε απ' τους θεατές, τουλάχιστον να ντρέπονται!"
Μπέρτολ Μπρεχτ
____________________________
«Η ανθρωπιστική κρίση σε μερικές ομάδες ανασφάλιστων πολιτών θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα εδώ και τώρα.
-Δεκάδες Καρκινοπαθείς φεύγουν από το Ιατρείο περιμένοντας να πεθάνουν ενώ μπορούν να ζήσουν, γιατί δεν έχουν λεφτά.
-Δεκάδες έγκυοι μένουν να γεννήσουν στο δρόμο με το ρίσκο να ζήσουν ή να πεθάνουν ή να έχουν μία ζωή ένα ανάπηρο παιδί επειδή δεν έχουν τα 800 ευρώ για να γεννήσουν....»
Ι.Σ.Α