Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να συναντιούνται σ' ένα μέρος της πόλης που ονομαζόταν Αγορά (=τόπος συνάθροισης), για να καλύψουν τις επικοινωνιακές και κοινωνικές τους ανάγκες. Αν και στην Αγορά έκαναν αγοραπωλησίες, εξού και η σύγχρονη σημασία της λέξης, αυτή ήταν κυρίως το μέρος όπου συζητούσαν, έκαναν καινούργιες γνωριμίες, μελετούσαν, μηχανεύονταν, δημιουργούσαν. (από την Βικιπαιδεία)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΥΨΕΛΗ

Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

~

"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

εν αθήναις

εν αθήναις
.....................Σελίδα με έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, με ειδήσεις από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ........

Ευχές για καλή χρονιά το 2017

Ευχές για καλή χρονιά το 2017
...για όμορφα ταξίδια στη ζωή μας !!

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Ξεκινούν οι εγγραφές σε νηπιαγωγεία και δημοτικά

nipiagogeio.jpg

Dreamstime


Από τις 2 έως τις 19 Μαΐου θα πραγματοποιηθούν οι εγγραφές στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία της χώρας για το σχολικό έτος 2017-2018.
Οι γονείς και κηδεμόνες που τα παιδιά τους έχουν γεννηθεί το έτος 2012 και 2013 καλούνται να κάνουν αίτηση εγγραφής στο νηπιαγωγείο της περιοχής τους, ενώ για τα παιδιά που έχουν γεννηθεί το 2011 να κάνουν αίτηση εγγραφής στο δημοτικό σχολείο της περιοχής τους.
Τα νηπιαγωγεία δέχονται όλες τις αιτήσεις νηπίων και προνηπίων, ενώ οι γονείς και οι κηδεμόνες δεν χρειάζεται να προσκομίσουν πιστοποιητικά γέννησης των παιδιών, αφού αυτά αναζητούνται από τη διεύθυνση του νηπιαγωγείου και του δημοτικού σχολείου από το πληροφοριακό σύστημα «myschool».
Απαραίτητη είναι η προσκόμιση του βιβλιαρίου υγείας του παιδιού, καθώς, επίσης, και του Ατομικού Δελτίου Υγείας Μαθητή (ΑΔΥΜ).
Επίσης, υπενθυμίζεται ότι όλα τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία δύνανται να λειτουργήσουν με ολοήμερο πρόγραμμα.

________________

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Πρωτοσέλιδα : Μεταχειρισμένα απο Βουλγαρία πωλούνται σα καινούργια

Πρωτοσέλιδα : Μεταχειρισμένα απο Βουλγαρία πωλούνται σα καινούργ...:    ΚΟΙΝΩΝΙΑ    Η Ελλάδα έχει γίνει ήδη το γηροκομείο αυτοκινήτων της Ευρώπης. Το φαινόμενο έχει ξεφύγει ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χ...

διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Σάββατο 15 Απριλίου 2017

ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ: Μια πονεμένη υπόθεση

*Ο πίνακας είναι έργο του Ε. Σπαθάρη «Ελλήνων Πάσχα»


(Ένα σύντομο χρονικό της ιστορίας των επιδομάτων καλοκαιρινής άδειας, δώρου Χριστουγέννων και δώρου Πάσχα, από την καθιέρωση στην κατάργηση...)...


 Γράφει ο Ανδρέας Δενεζάκης // Στον Ημεροδρόμο

Μέχρι την Μ. Τετάρτη έπρεπε να καταβληθεί το Δώρο του Πάσχα στους εργαζόμενους του Δημοσίου και σε όλους τους συνταξιούχους. Η σφαγή όμως των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων παίρνει πλέον μόνιμα χαρακτηριστικά. Για πέμπτη συνεχή χρονιά, μετά τις περικοπές του 2011 και του 2012, δεν θα καταβληθεί το δώρο.

Ο 13ος μισθός (δώρο Χριστουγέννων) και ο 14ος μισθός (επιδόματα εορτών Πάσχα και αδείας μετ’ αποδοχών) είναι μέρος των ετήσιων αποδοχών των εργαζομένων, καθιερωμένα εδώ και δεκαετίες.
Το δώρο του Πάσχα έχει τις ρίζες του στην προ του 1821 εποχή, επί τουρκοκρατίας. Ο ιστοριοδίφης Θ. Βαγενάς, μελετώντας τα κρατικά αρχεία βρήκε ένα έγγραφο που μαρτυρεί πως οι τυπογράφοι στα 1822 ζητούσαν να πάρουν και το «δώρο» του Πάσχα. Το απόσπασμα καταγράφεται στην «Ιστορία του Ελληνικού Εργατικού Κινήματος» του Γ. Κορδάτου στις σελίδες 29 – 30:
«Βρισκόμαστε ακόμα – γράφει ο Βαγενάς – στις αρχές του Μεγάλου Αγώνα του Εικοσιένα. Το Απρίλη του 1822 η Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος ήταν εγκατεστημένη στην Κόρινθο, όπου έμεινε μέχρις ότου ο κίνδυνος από την κάθοδο του Δράμαλη – πασά την ανάγκασε να κατέβη στο Αργος. Εκεί στην Κόρινθο είχε μεταφερθεί και το Τυπογραφείο της Διοικήσεως, όπου δούλευαν οι πρώτοι νεοέλληνες τυπογράφοι μ’ επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Τόμπραν και τον ανεψιό του τον Ιωάννη Τόμπρα. Λίγο πριν από τις γιορτές του Πάσχα, ο Κ. Τόμπρας, εκ μέρους του συνεργείου των τυπογράφων της Κορίνθου, έστειλε μια αίτησί του προς την Ελληνική διοίκηση, (που περισώθηκε στα Γενικά αρχεία του Κράτους), αυτήν εδώ: ‘‘Προς το Μινιστέριον της Οικονομίας. Επειδή και κατ’ αυτάς έφθασαν αι του Πάσχα εορτάσιμοι ημέραι και θέλομεν ν’ αγοράσωμεν άλλος παπούτσια, άλλος τζουράπια και άλλος άλλο τι, δια τούτο παρακαλούμεν το Μινιστέριον να μας δώση ολίγα γρόσια δια ν’ απεράσωμεν ταύτας τας εορτασίμους ημέρας, αναπληρούντες τας χρείας μας. 1822 Απριλίου α΄. Κωνσταντίνος Τόμπρας’’.» (Εφ. Αλλαγή, φ. 18 Φεβρ. 1952).
Στη συνέχεια του άρθρου του, προσθέτει ο Βαγενάς, πως το δώρο ήταν παλιά συνήθεια: «Κατά την γνώμην μας η παροχή δώρου για τις γιορτές στους εργάτες τυπογράφους αποτελούσε παράδοση και μέσα στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Και το δώρο αυτό λεγόταν χαρετλίκι (από την τουρκική λέξη χαϊρέτ = χάρισμα). Και στην περίληψη του εγγράφου εκείνου σημειώνονται τα’ ακόλουθα: ‘‘Κωνσταντίνος Τόμπρας, τυπογράφος, διά να του δώσωμεν χαρετλίκι. α΄ Απριλίου 1822. Κόρινθος’’».
Μέχρι το 1941 κάποιοι εσωτερικοί κανονισμοί μερικών επιχειρήσεων και ορισμένες συλλογικές συμβάσεις προέβλεπαν την καταβολή του δώρου Πάσχα. Μέσα στην Κατοχή, για πρώτη φορά, με το νομοθετικό διάταγμα 310/1941 ορίζεται: «όπου από συνήθεια ή από έθιμο ή από διάταξη ΣΣΕ καταβάλλεται θα συνεχίσει να καταβάλλεται».
Το επίδομα Αδείας μετ’ αποδοχών καθιερώνεται με τον ΑΝ 539 του 1945, όπου και προσδιορίζονται οι προϋποθέσεις για να πάρει κανείς την πρώτη άδεια, καθώς και ο υπολογισμός της για τα επόμενα χρόνια στον ίδιο ή σε διαφορετικούς εργοδότες.
Το 1951 με τον Ν. 1901 ορίστηκε ότι οι υπουργοί Οικονομικών και εργασίας «δύνανται δια κοινών αποφάσεων να προσδιορίζουν εκτάκτως οικονομικάς ενισχύσεις κατά τας εορτάς των Χριστουγέννων και Πάσχα εις χρήμα ή εις είδος». Από τότε οι παροχές του 13ου και του 14ου μισθού γενικεύονται τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Από τα μέσα όμως της δεκαετίας του ’80, άρχισαν να ακονίζονται τα μεγάλα μαχαίρια.
Το 1988 αρχίζει η συζήτηση για την αποσύνδεση των επιδομάτων από τον υπολογισμό της σύνταξης. Το 1992 με τον Ν. 2084/92 της ΝΔ, αποφασίζεται ο μη υπολογισμός των δώρων εορτών στις συντάξεις του ΙΚΑ. Το πρώτο πλήγμα είχε δοθεί. Πέρα από την άμεση μείωση των συντάξεων, τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας άρχισαν να μη στέκονται καλά στα πόδια τους. Οι βάσεις αμφισβήτησής τους είχαν μπει. Η μεγάλη περιπέτεια του 13ου και 14ου μισθού έχει αρχίσει και συνεχίζεται.
Τον Μάη του 1999, στον «Κοινωνικό Διάλογο» που άρχισε η κυβέρνηση Σημίτη, άρχισε ανοιχτά να αμφισβητείται η χρησιμότητα του 13ου μισθού. Οικονομικοί παράγοντες άρχισαν να κάνουν δηλώσεις για τον «αναχρονιστικό» χαρακτήρα των δώρων και του επιδόματος αδείας και κάμποσοι πρόθυμοι δημοσιογράφοι άρχισαν να επιχειρηματολογούν για το πόσο περιττός και βλαβερός για την οικονομία είναι ο 13ος και ο 14ος μισθός.
Τον Αύγουστο του 2009, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) σε έκθεση του για την ελληνική οικονομία, ανάμεσα σε άλλες εφιαλτικές απαιτήσεις, αξιώνει από την κυβέρνηση της ΝΔ (Κ. Καραμανλής), το πετσόκομμα των συντάξεων, με την κατάργηση των δώρων και του επιδόματος της καλοκαιρινής άδειας. Προτείνει για τους συνταξιούχους να πληρώνονται για 12 μήνες και όχι για 14! Αυτό ήταν προάγγελος και για αντίστοιχες μειώσεις στους εργαζόμενους.
Το 2010 ξεκινάει η μεγάλη σφαγή με την υπογραφή των μνημονίων και την ψήφιση μέτρων από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου), που χτύπησαν άμεσα τους μισθούς, τις συντάξεις, την αγορά εργασίας και τις υπηρεσίες του κοινωνικού κράτους.
Στις 2 Μάη του 2010 ανακοινώνονται τα μέτρα που συμφώνησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με την τρόικα. Ανάμεσα στα άλλα αποφασίστηκε η αντικατάσταση του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων με επίδομα 500 ευρώ σε όλους όσους οι αποδοχές φτάνουν μέχρι 3.000 ευρώ, και πλήρης κατάργηση των δύο μισθών για μεγαλύτερες αποδοχές. Για συντάξεις ως 2500 ευρώ, αντικατάσταση της 13ης και 14ης σύνταξης με επίδομα 800 ευρώ.
Στις 21 Σεπτέμβρη 2011 ανακοινώθηκε η νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 5.000 ευρώ και περικοπές κατά 20% στις συντάξεις που ξεπερνούν τα 1.200 ευρώ το μήνα.
Στις 20 Οκτώβρη 2011 ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο που περιλαμβάνει το νέο βαθμολόγιο-μισθολόγιο του Δημοσίου, περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις.
Και η επίθεση της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, με τη μορφή χιονοστιβάδας και με πρόσχημα την οικονομική κρίση, κλιμακώθηκε, μουδιάζοντας τους πάντες:
Στις 7 Νοέμβρη 2012 ψηφίζει τον Νόμο 4093, το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 που, ανάμεσα στα άλλα, προέβλεπε: Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 έτη, μείωση στις συντάξεις από 5 έως και 15%, από τα 1.000 ευρώ και άνω, μειώσεις στο εφάπαξ έως 83%, κατάργηση της καθολικότητας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και στο Αρθρο πρώτο, Παρ. Β΄ για τις Συνταξιοδοτικές Διατάξεις του Δημοσίου (υποπαράγραφος Β.4.):
«Τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα αδείας που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2592/1998 (Α’ 57) και του άρθρου Μόνου του ν. 3847/2010 (Α’ 67) καταργούνται».
Στην Παράγραφο Γ΄ – Ρυθμίσεις Θεμάτων Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής (υποπαράγραφος Γ.1. Μισθολογικές Διατάξεις του Δημόσιου Τομέα):
«1. Τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη, ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητική απόφαση ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, για λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ., και Ο.Τ.Α., καθώς και για τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και αντίστοιχους της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος, καταργούνται από 1.1.2013».
Στον ιδιωτικό τομέα ξεκίνησαν και ήδη μέχρι σήμερα έχουν υπογραφεί συμβάσεις εργασίας σε μεμονωμένες επιχειρήσεις που δεν προβλέπουν την καταβολή δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων και επιδόματος καλοκαιρινής αδείας στους εργαζόμενους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές της 25 Γενάρη 2015 υποσχόμενος, ανάμεσα στα άλλα την αποκατάσταση της καταβολής των δώρων, αλλά σε πρώτη φάση θα το κάνει για τους χαμηλοσυνταξιούχους, μόνο που… δεν πρόλαβε.
Τον Ιούνη του 2015 ο Ν.4093/2012 κρίνεται αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο υποχρεώνει το κράτος να επαναφέρει τις συντάξεις στα επίπεδα που ίσχυαν πριν από την εφαρμογή του Νόμου, αλλά με δεδομένη τη μεγάλη οικονομική κρίση και τα προβλήματα της χώρας δεν μπορεί η κρίση περί αντισυνταγματικότητας να έχει αναδρομική ισχύ… Η απόφαση παραμένει σε εκκρεμότητα γιατί δεν έχει ακόμα… καθαρογραφεί!
Τον Ιούνη του 2016, στην τότε διαπραγμάτευση ξανανοίγει η κουβέντα, χωρίς να καταλήξουν σε αποφάσεις, για την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρο Χριστουγέννων – Πάσχα και επίδομα άδειας) στον ιδιωτικό τομέα, όπως έχει ήδη γίνει στο Δημόσιο. Ανάμεσα στις προτάσεις που συζητιούνται είναι η θεσμική κατάργηση τους και η διάχυσή τους στους δώδεκα άλλους μισθούς. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ είχε ανοίξει τη συζήτηση ένα μήνα πριν: «επιχειρήσεις και εργαζόμενοι θα μπορούσαν να συζητούν και να αποφασίζουν για το πώς θα μοιράζεται το μισθολογικό κόστος, δηλαδή αν θα είναι σε 12, 13, 14 ή 15 «κομμάτια», χωρίς αυτό να μειώνεται». Ο στόχος προφανής. Με αυτό τον τρόπο ξεμπλέκεις με «αντισυνταγματικότητες», καταργείς τις «αναχρονιστικές» ιδέες των Δώρων και εύκολα μετά στην πράξη, μια σχετική ή απόλυτη μείωση των μισθών, στο όνομα, πιθανά, της διάσωσής τους, ο 13ος και 14ος μισθός παύουν να υπάρχουν.
Τον περασμένο Δεκέμβρη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, «ξεμπερδεύει» με τις προεκλογικές υποσχέσεις της, περνάει από τη Βουλή τροπολογία για την εφάπαξ καταβολή βοηθήματος σε εξαθλιωμένους συνταξιούχους στα πλαίσια της «κοινωνικής αναδιανομής της υπεραπόδοσης των εσόδων». Στο εσωτερικό μάλιστα το ονομάζει «13η σύνταξη χαμηλοσυνταξιούχων», στο εξωτερικό σπεύδει να διαβεβαιώσει σε όλους τους τόνους ότι πρόκειται για εφάπαξ βοήθημα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Μετά τη τελευταία συμφωνία στο Eurogroup της Μάλτα, η κυβέρνηση αναβάλλει την αποκατάσταση της καταβολής των δώρων. Ο υπουργός Υποδομών δηλώνει πανηγυρίζοντας στη Βουλή: «εφόσον έχουμε πλεονάσματα, θα έχουμε το 2019-2020 -όπως και φέτος- 13η σύνταξη».
«Πάσχα» θα πει «πέρασμα» και αναφέρεται στον άγγελο που κατέβηκε να σκορπίσει το θάνατο στους πρωτότοκους γιούς των Αιγυπτίων. Οι Εβραίοι σκλάβοι έσφαξαν την προηγούμενη μέρα από ένα αρνί και με το αίμα του σημάδεψαν τις πόρτες τους έτσι ώστε ο άγγελος να αναγνωρίσει το σπίτι και να κάνει πέρασμα (Πάσχα) χωρίς να πειράξει τους γιούς τους.
Μια βασική διαφορά του Εβραίου σκλάβου της εποχής του Φαραώ με τον σύγχρονο Ελληνα συνταξιούχο, εργαζόμενο, άνεργο, είναι ότι (οι σκλάβοι) είχαν αρνί…
Καλή Ανάσταση!

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Tα «αθηναϊκά στέκια» της μικρής και της μεγάλης οθόνης

  Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗΝ  ΑΘΗΝΑ 


Από την περίοδο της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, μέχρι την πρόσφατη επιτυχημένη ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη κι από τις τηλεοπτικές σειρές της δεκαετίας του ‘90 μέχρι και σήμερα, το κέντρο της Αθήνας γίνεται συχνά σημείο αναφοράς των τηλεοπτικών ή κινηματογραφικών γυρισμάτων.
Πλάκα, Μοναστηράκι, Εξάρχεια, Κυψέλη ή και Μεταξουργείο, είναι μερικές μόνο από τις γειτονίες της Αθήνας, που «πρωταγωνίστησαν» με το δικό τους τρόπο, στη μικρή ή και τη μεγάλη οθόνη.
Πλάνα από μικρά παραδοσιακά καφενεία ή ταβέρνες, αυθεντικά οινομαγειρεία και μεζεδοπωλεία, κατέχουν τη δική τους ξεχωριστή θέση σε ταινίες και σίριαλ. Αναγνωρίσιμα ή μη, αναλλοίωτα μέσα στο πέρασμα του χρόνου ή όχι, γοητεύουν ακόμα και σήμερα, το κοινό…
Αν έχετε διάθεση για βόλτα με κινηματογραφική «αύρα», επιλέξτε κάποια από τις προτάσεις του click@life.
«Ακροβάτης», Μεταξουργείο
Τη χρυσή δεκαετία του ‘60, τότε που μεσουρανούσε ο ελληνικός κινηματογράφος, στη μεγάλη οθόνη έκανε την εμφάνιση του ο «Μπακαλόγατος». Ένας αφελής πλην ετοιμόλογος τύπος ανθρώπου, που δούλευε στο παντοπωλείο του κυρ Παντελή… Σήμερα, πέντε σχεδόν δεκαετίες μετά, στη γωνία των οδών Ψαρών και Μαιζώνος, στην πλατεία Βάθη, η μεγάλη επιγραφή του παραδοσιακού οινοπαντοπωλείου έχει αλλάξει, όλα τα άλλα όμως, παραμένουν ίδια. Ο παραδοσιακός καφενές μετονομάστηκε σε «Ακροβάτης» και ανακαινίστηκε, με σεβασμό προς την ιστορία του. Πρόκειται για ένα ψηλοτάβανο νεοκλασικό του Μεσοπολέμου, με υπόγειο κελάρι, πέτρινους τοίχους και πανύψηλες ξύλινες πόρτες, από όπου μπαίνει άπλετο φως. Σε μια γωνία του καφενείου βρίσκονται στοιβαγμένα περιοδικά του ‘30, του ‘50, του ‘80, παλιοί δίσκοι από βινύλιο και διάσπαρτα τραπεζάκια με ξύλινες καρέκλες. Εδώ, σερβίρεται κρασί σε πήλινες χειροποίητες κούπες, φρεσκοκομμένος ελληνικός καφές, λουκούμια, υποβρύχιο, καλή ρακή, σπιτικοί μεζέδες και παραδοσιακές πίτες. Πληροφορίες: Μαιζώνος και Ψαρρών 26, Μεταξουργείο, http://www.facebook.com/akrovatis.metaxourgio .
«Μπάρμπα Γιάννης», Εξάρχεια
Η Ελλάδα του Αυλωνίτη και του Φωτόπουλου, ζωντανεύει στην ιστορική ταβέρνα του «Μπάρμπα Γιάννη» στα Εξάρχεια, καθώς δεν είναι λίγες οι σκηνές από ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, που έχουν γυριστεί στο συγκεκριμένο μαγαζί. Πρόκειται για ένα από τα πιο παλιά οινομαγειρεία του κέντρου. Γεύσεις σπιτικές, μαγειρευτά φαγητά (φρικασέ και λαδερά), καθώς και κόκκινο και λευκό κρασί αντιστέκονται στα κάθε λογής «γκουρμέ» που επιτάσσουν οι νεοταβέρνες. Σήμερα αποτελεί ιδανικό φοιτητικό στέκι. Πληροφορίες: Εμμ. Μπενάκη 94 Εξάρχεια, 210 3824138.
«Μπακαλιαράκια του Δαμίγου», Πλάκα
Ο ωραιότερος μεθύστακας του ελληνικού κινηματογράφου, ο Ορέστης Μακρής, στην ομώνυμη ταινία του Γιώργου Τζαβέλα, σιγοτραγουδώντας με τον χαρακτηριστικό ασταθή βηματισμό του, περνάει το κατώφλι της πιο παλιάς παραδοσιακής ταβέρνας της Αθήνας… Δεν είναι άλλη από τα φημισμένα «Μπακαλιαράκια του Δαμίγου». Η πλακιώτικη ταβέρνα της οικογένειας των Δαμίγων, εδώ και τέσσερις δεκαετίες, βρίσκεται στο υπόγειο της οδού Κυδαθηναίων 41 και διατηρεί μέχρι σήμερα, τη ζεστασιά και το αυθεντικό λαϊκό της χρώμα. Στιγμές σε φόντο ασπρόμαυρο, με ξύλινες κορνίζες και χαμόγελα πλατιά, μια προπολεμική κολόνα και τα αριθμημένα τραπεζάκια γυρνούν τους θαμώνες σε διαφορετικό χωροχρόνο. Το περιβάλλον ζεστό και οικείο, ενώ η σπεσιαλιτέ είναι ταυτισμένη πια με το όνομα του μαγαζιού: «τα Μπακαλιαράκια» με σκορδαλιά, συνοδευόμενα από καλό χύμα κρασί από τα Μεσόγεια.Πληροφορίες: Κυδαθηναίων 41, Πλάκα, http://www.mpakaliarakia.gr .
«Διόνυσος», Κυψέλη
Είναι σίγουρα το πιο φημισμένο ψητοπωλείο της περιοχής. Στέκι πολιτικών, διανοουμένων, επιφανών και μη, ο «Διόνυσος» που βρίσκεται στην πολύπαθη πλατεία του Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη, «κουβαλάει» και μια ακόμη ιστορία, που πολλοί από εμάς δεν γνωρίζαμε. Στο χώρο αυτό, όπου πριν μερικές δεκαετίες στεγαζόταν ένα παραδοσιακό καφενείο, είχαν γίνει τα πρώτα γυρίσματα για την ταινία «Ο Ηλίας του 16ου», με τον Κώστα Χατζηχρήστο. Σήμερα έχει καθιερωθεί για τον καλύτερο γύρο της πόλης. Ψητά της ώρας, φρεσκότατες πατάτες, όλα υψηλής και ελεγμένης ποιότητας και προσιτού κόστους. Μια βόλτα θα σας πείσει...Πληροφορίες: Ιθάκης 9 & 12, Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη, 210 8211369.
Σκόλιον, Ψυρρή
Παραδοσιακό μουσικό μεζεδοπωλείο στη γειτονιά του Ψυρρή. Εδώ έχουν γυριστεί σκηνές από την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Βαμμένα κόκκινα Μαλλιά»… Σίγουρα κάτι θα σας θυμίσει από την ένδοξη δεκαετία του ‘90. Μπορείτε να απολαύσετε ψητά της ώρας, τις σπεσιαλιτέ του σεφ, μπεκρή μεζέ και τηγανιές και φυσικά να πιείτε άφθονο κρασί. Λίγο μετά τις 10 μ.μ., ξεκινάει και το μουσικό πρόγραμμα, με πλούσιο ρεπερτόριο από ρεμπέτικα και λαϊκά μέχρι νησιώτικα και έντεχνα. Ο φιλόξενος χώρος και η παρεΐστικη διάθεση θα σας κερδίσουν.Πληροφορίες: Κατσικογιάννη 5, Ψυρρή, http://www.skolion.gr .
The Art Foundation, Μοναστηράκι
Πολυχώρος εικαστικών και όχι μόνο εκδηλώσεων, το TAF στο Μοναστηράκι μοιάζει να είναι βγαλμένο από άλλη εποχή. Ένα παλιό αρχοντικό, με πολλά δωμάτια και εσωτερική αυλή, παραπέμπει σε σκηνές από τον ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο. Για πολλούς εδώ είχαν γυριστεί «Οι κυρίες της αυλής» και άλλες ασπρόμαυρες ταινίες εκείνης της εποχής. Τα δωμάτια του παλιού-πλην ανακαινισμένου- νεοκλασικού φιλοξενούν περιοδικές εκθέσεις, ενώ η αυλή είναι ιδανική για όλες τις εποχές, καθώς τον χειμώνα υπάρχει σκέπαστρο και θέρμανση και λειτουργεί κανονικά ως καφετέρια. 
Πληροφορίες: Νορμανού 5, Μοναστηράκι, http://theartfoundation.metamatic.gr .
«Οινέας», Ψυρρή
Αν περάσετε από έξω, θα σας θυμίσει κάτι... Στον «Οινέα» γυρίστηκαν μερικές από τις χαρακτηριστικότερες σκηνές της σειράς «50-50» με τον Πέτρο Φιλιππίδη, τον Σάκη Μπουλά, τον Παύλο Χαϊκάλη και την υπόλοιπη παρέα να χαρίζουν από τις πιο δυνατές στιγμές γέλιου στην ελληνική τηλεόραση. Με ρετρό διάθεση, με πολλές συλλεκτικές αφίσες στους τοίχους και περίτεχνα μπουκαλάκια στα ράφια. Μπορείτε να δοκιμάσετε από τις πλούσιες ελληνικές γεύσεις, το άφθονο- χύμα ή μη- κρασί και τα σπιτικά γλυκά. Το μενού δεν παραμένει σταθερό, αλλά τα πιάτα ημέρας είναι καλομαγειρεμένα και εμπνευσμένα. Μοντέρνο, πολυσύχναστο μεζεδοπωλείο στην καρδιά της πόλης. Πληροφορίες: Αισώπου 9, Ψυρρή,http://www.facebook.com/#!/pages/Oineas-restaurant/188160591194292?fref=ts .
«Γιασεμί», Πλάκα
Εδώ είδαμε να εκτυλίσσονται μερικές σκηνές από την πρόσφατη κινηματογραφική επιτυχία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Οι πρωταγωνιστές του «Αν», συναντώνται στο γραφικό πλακιώτικο στέκι και απολαμβάνουν τον καφέ τους κάτω από την Ακρόπολη και τον αθηναϊκό ουρανό. Μικρός, φιλικός και ιδιαίτερα ζεστός χώρος, δεν θυμίζει σε τίποτα ότι βρισκόμαστε στην καρδιά της πολύβουης Αθήνας. Αν σας βγάλει ο δρόμος προς τα εδώ, δοκιμάστε το φρεσκοψημένο χειροποίητο ψωμί ή τη γευστική λεμονόπιτα και φυσικά, το τσάι γιασεμιού. Ακόμη μπορείτε να βρείτε ελαφριά πιάτα, να καθίσετε για ένα ποτό ή έναν καφέ στα πλακόστρωτα σκαλιά του δρόμου, αν βέβαια ο καιρός το επιτρέπει. Πληροφορίες: Μνησικλέους 23,Πλάκα, http://www.yiasemi.gr .
Γεωργία Βασσάλου

____________