Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να συναντιούνται σ' ένα μέρος της πόλης που ονομαζόταν Αγορά (=τόπος συνάθροισης), για να καλύψουν τις επικοινωνιακές και κοινωνικές τους ανάγκες. Αν και στην Αγορά έκαναν αγοραπωλησίες, εξού και η σύγχρονη σημασία της λέξης, αυτή ήταν κυρίως το μέρος όπου συζητούσαν, έκαναν καινούργιες γνωριμίες, μελετούσαν, μηχανεύονταν, δημιουργούσαν. (από την Βικιπαιδεία)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΥΨΕΛΗ

Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

~

"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

εν αθήναις

εν αθήναις
.....................Σελίδα με έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, με ειδήσεις από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ........

Ευχές για καλή χρονιά το 2017

Ευχές για καλή χρονιά το 2017
...για όμορφα ταξίδια στη ζωή μας !!

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

"Στη Φυλακή του Χρόνου" Μια θεατρική παράσταση για ενήλικο κοινό



Δελτίο Τύπου

"Στη Φυλακή του Χρόνου"
Μια θεατρική παράσταση για ενήλικο κοινό

Η Θεατρική ομάδα "Διαφυγή" παρουσιάζει το έργο του Μιχάλη Μαυρή, (από το βιβλίο του "το Πανοπτικό του χρόνου" εκδόσεις Δαρδανός), "Στη Φυλακή του Χρόνου" τη Δευτέρα 26 και την Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018, στις 9μ.μ.
Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του συνόλου των εκδηλώσεων που διοργανώνει το "Εργαστήρι Μαιρηβή", με σκοπό την ευαισθητοποίηση όλων, στα ζητήματα του εγκλεισμού και των προβλημάτων του κόσμου της φυλακής.
"Εργαστήρι Μαιρηβή"
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
Κρατήσεις: 210 5222181, 694 2420062


Θεατρική παράσταση
"Στη Φυλακή του Χρόνου"

Πόσοι άραγε από μας βιώνουμε το πέρασμα του χρόνου ως ποινή;
Στις φυλακές, στα ψυχιατρεία, στους στρατώνες, στα εργοστάσια, ακόμα και μέσα στο γάμο με συμβατικές κοινωνικές υποχρεώσεις;
Το έργο επιχειρεί να αναπαραστήσει, τον πόνο της ανθρώπινης ύπαρξης που εγκλωβίζεται σ’ ένα καθημερινό αγώνα ενάντια στο Χρόνο που βιώνεται ως ποινή, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την ιστορία ενός φυλακισμένου.
Χωρίς να εξιδανικεύει ή να ηρωοποιεί το δρών υποκείμενο, αναπαριστά την αγωνιώδη προσπάθεια ενός ανθρώπου με μακροχρόνια ποινή κάθειρξης, καθώς προσπαθεί να αντισταθεί στην φθοροποιό επίδραση του χρόνου που καλείται να αναλώσει στη φυλακή.
Την παράσταση συνοδεύουν τέσσερα τραγούδια ειδικά γραμμένα για το έργο.

Συντελεστές της παράστασης:
Συμμετέχουν αλφαβητικά: Κώστας Σαρδέλλης, Μαρία Δεβελέγκα, Βασίλης Λεομπίλα, Εύη Παπαχαραλάμπους
Μουσική: Μιχάλης Μαυρής
Οργάνωση: Πηνελόπη Μικέλη, Κώστας Κολοβός

info
Δευτέρα 26 & Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018,
στις 9μ.μ

τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ

"Εργαστήρι Μαιρηβή"
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
Τηλ.: 210 5222181, 694 2420062

"Εργαστήρι Μαιρηβή"
Κουκλοθέατρο
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
τηλ.: 2105222181 - 6942420062
info@mairivi.gr
www.mairivi.gr

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας στις μέρες μας.

Περί Ψυχολογίας

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας *
 (paidi-efivos.gr)  


Ξεκινώντας την προσέγγιση του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας, ας  προσπαθήσουμε να δούμε πρώτα τι είναι, πως ορίζεται, τι περιλαμβάνει η έννοια αυτή:
Δεδομένου ότι είναι μια σχετικά καινούργια έννοια, που μας απασχολεί όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά, καλό θα ήταν να μπορούμε να την ορίσουμε με μια σχετική σαφήνεια. Είναι όμως κάτι τέτοιο δυνατό; Φοβάμαι ότι σαν κοινωνία, συνήθως με μια τάση υπερβολής, τείνουμε να ορίσουμε ως bulling και το παραμικρό επεισόδιο μέσα σε κάθε σχολείο…
Έτσι όμως τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο!
Ας κρατήσουμε τρεις λέξεις κατά νου: εσκεμμένη, απρόκλητη, επαναλαμβανόμενη.
Τα επίθετα αυτά περιγράφουν ένα ικανοποιητικό πλαίσιο για μια τέτοια πράξη.
Δεν αρκεί να γίνει κάτι μια φορά (όλα τα παιδιά τσακώνονται, δεν πειράζει), δεν αρκεί όταν υπάρχει κάποιος λόγος (όλα τα παιδιά μαλώνουν, διαφωνούν, δεν πειράζει), δεν αρκεί όταν κάτι γίνει κατά λάθος (όλα τα παιδιά κάνουν λάθη, δεν πειράζει). Είναι όμως ανησυχητικό όταν μια πράξη, μια συμπεριφορά εκδηλώνεται συστηματικά, εσκεμμένα και επαναλαμβανόμενα, δηλαδή με σχέδιο και στόχο και ένα σκοπό! Αυτό είναι βίαιο….
Προσπαθώντας να αιτιολογήσουμε το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας, νομίζω πας είναι απαραίτητο να σταθούμε στα σημεία των καιρών. Βία παντού! Βία στην τηλεόραση, βία στα παιχνίδια, βία στην κοινωνία (πολιτική, οικονομική, ρατσιστική κ.α.), βία ανάμεσα στα κράτη και τους λαούς… Μην απορούμε με τα παιδιά, τα παιδιά αντιγράφουν τους μεγάλους, τα παιδιά αναπαράγουν αυτό που βιώνουν γύρω τους και γύρω τους συχνά αντί για ειρήνη και ευτυχία αντιμετωπίζουν βία αι δυστυχία. Δυστυχώς… Βία ανταγωνισμός, έλλειψη δικαιοσύνης, γενικότερα αυτό που θα λέγαμε αντικοινωνικές συμπεριφορές: ας μην απορούμε με τα παιδιά.
Κατά συνέπεια, αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να τα βοηθήσουμε είναι να διαφοροποιηθούμε εμείς ως ενήλικες. Να αλλάξουμε πρώτα εμείς, πρώτα σε ενδοοικογενειακό και έπειτα σε ενδοσχολικό επίπεδο τις συμπεριφορές και τις συνήθειές μας, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Να μάθουμε να συζητάμε αντί να καβγαδίζουμε, να συνεργαζόμαστε και όχι να ανταγωνιζόμαστε, να βοηθάμε και να στεκόμαστε αλληλέγγυα στους συνανθρώπους μας, να προσφέρουμε αντί να προσπερνάμε… Φανταστείτε μια οικογένεια, ένα σχολείο, μια γειτονιά, μια κοινότητα με τέτοια (ως επί των πλείστων) χαρακτηριστικά… Σας έρχονται στο νου φωνές και φασαρίες ή χαμόγελα και ωραίες στιγμές;              


                     ___________
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.