Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να συναντιούνται σ' ένα μέρος της πόλης που ονομαζόταν Αγορά (=τόπος συνάθροισης), για να καλύψουν τις επικοινωνιακές και κοινωνικές τους ανάγκες. Αν και στην Αγορά έκαναν αγοραπωλησίες, εξού και η σύγχρονη σημασία της λέξης, αυτή ήταν κυρίως το μέρος όπου συζητούσαν, έκαναν καινούργιες γνωριμίες, μελετούσαν, μηχανεύονταν, δημιουργούσαν. (από την Βικιπαιδεία)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΥΨΕΛΗ

Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

~

"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

εν αθήναις

εν αθήναις
.....................Σελίδα με έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, με ειδήσεις από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ........

Ευχές για καλή χρονιά το 2017

Ευχές για καλή χρονιά το 2017
...για όμορφα ταξίδια στη ζωή μας !!

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: "ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

Παρουσίαση βιβλίου

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
"ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"*

Μετά το Σχέδιο για μια ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας – Οι πρώτες μακρινές ρίζες, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άγρα και το δεύτερο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, που γράφτηκε σε συνθήκες φυλάκισης και παρανομίας μεταξύ 1938-1945. Έγινε επιμέλεια και παραβολή με τα πρωτότυπα χειρόγραφα που βρέθηκαν πρόσφατα.

Για την Ελλάδα, η ιστορία του ξένου κεφαλαίου είναι στενά δεμένη με την πολιτική ιστορία των 120 χρόνων της ελεύθερης ύπαρξης του έθνους μας. Όποιος θελήσει ν' ανιστορήσει τούτη την περίοδο, πολλές φορές θα χρειαστεί να ζητήσει στους ξένους τοκογλύφους και στα κράτη που τους προστάτευαν τις αίτιες για πολλές συμφορές που βρήκαν τη χώρα μας. Κι όποιος πάλι θελήσει να γράφει για το ξένο κεφάλαιο και ιδιαίτερα για τα εξωτερικά δάνεια, δεν μπορεί να μη δέσει την ιστορία τους με πολλά από τα κυριότερα πολιτικά γεγονότα, που ξετυλίχτηκαν στην Ελλάδα τούτα τα 120χρόνια.
Νίκος Μπελογιάννης

ΑΠ' ΟΤΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, θυμάμαι και τη μητέρα μου, την Έλλη Παππά, να μιλάει για «το χαμένο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη για τα αναπτυξιακά δάνεια του 19ου αιώνα και την υποδούλωση στο ξένο κεφάλαιο». Τα χειρόγραφα τα είχε δώσει, μάλλον αμέσως μετά τη Βάρκιζα, για δημοσίευση στην ΚΟΜΕΠ και από τα πρώτα πράγματα που της είχε πει εκείνος όταν γνωρίστηκαν, ήταν η πικρία του που δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Μοναδική γραπτή αναφορά στην ύπαρξη των χειρογράφων έχουμε στήν τελευταία επιστολή του Ν. Μ. από το κελί των μελλοθανάτων (12.3.52): «... Ή ανάπαυλα του 1945 μου 'δοσε την δυνατότητα να συνεχίσω διάφορες μελέτες μου και να τελειώσω και δυο βιβλία μου: Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και Η ιστορία της Ελληνικής λογοτεχνίας, που όμως είναι ακόμη και τα δύο ανέκδοτα, γιατί οι νέοι διωγμοί εμπόδισαν την εκδοσή τους.»

Από τον πρόλογο της έκδοσης
Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ γράφει ένα βιβλίο για το ρόλο του ξένου κεφαλαίου στην 'Ελλάδα γιά νά επιβεβαιώσει, στο πεδίο τής οικονομίας και στή συνά-φειά της μέ τήν κοινωνία και την πολιτική, το παραπάνω θεώρημα. Έτσι λοιπόν, κατά τον συγγραφέα, ο ανολοκλήρωτος αστικοδημοκρατικός μετασχηματισμός, η αρπακτικότητα της «αστοκοτζαμπάσικης » συμμαχίας, οι δεσμοί εξάρτησης και υποταγής στον ξένο παράγοντα που ως εγγυητή τους είχαν τη μοναρχία και ως ιδεολογικό επικάλυμμα τη Μεγάλη Ιδέα, τέλος, η ψευδής θεωρία της φτώχειας ως εγγενούς χαρακτηριστικού της ελληνικής πραγματικότητας, ήταν οι μεγάλοι ένοχοι για την ψεύτικη ανεξαρτησία, την οικονομική καχεξία της χώρας και τη δυστυχία του λαού. Η υλικότητα της οικονομίας, και μάλιστα το μέρος που σχετίζεται με το δανεισμό και τη διαχείριση των σχετικών πόρων, επιλέγεται ως προνομιακό πεδίο για την κορύφωση της κριτικής του Μπελογιάννη στο κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύμπλεγμα και τη συμμαχία του με το ξένο κεφάλαιο, η δράση των οποίων σκιαγραφείται ως ένα αμοραλιστικό συνεχές συνωμοσιών και δολοπλοκιών εις βάρος του λαού.
Το πρωτότυπο χειρόγραφο μαζί μ’ ένα ακόμη αντίγραφο θα ακολουθήσουν την περιπετειώδη και ταυτόχρονα γοητευτική πορεία που αφηγείται στο προλογικό του σημείωμα, το όποιο συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτήν την έκδοση, ο γιος του συγγραφέα Νίκος Μπελογιάννης.
Ανεξαρτήτως πάντως της αγνοίας των συγκεκριμένων λεπτομερειών σχετικά με το χρόνο και τις συνθήκες της συγγραφής, το βέβαιο είναι ότι το Ξένο κεφάλαιο είναι κυρίως ένα βιβλίο της φυλακής. Άλλωστε το πάθος και η οργή, χαρακτηριστικά που σφραγίζουν τη γλώσσα και το ύφος του συγγραφέα, πέραν του ούτως ή άλλως πολεμικού χαρακτήρα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και του σχετικού γλωσσικού ιδιώματος του Μεσοπολέμου, δεν μπορεί παρά να σχετίζονται με τις έκτακτες συνθήκες του εγκλεισμού και το ήδη πλούσιο επαναστατικό βιογραφικό του συγγραφέα.

Από την εισαγωγή της έκδοσης
Οι ακριβείς συνθήκες κάτω από τις όποιες ο Νίκος Μπελογιάννης έγραψε το βιβλίο του Τό ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα δεν είναι γνωστές και μάλλον δεν είναι πλέον δυνατόν να γνωσθούν πλήρως. Από το περιεχόμενο ωστόσο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η συγγραφή του πρέπει να ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1930, κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του από το 1938 στις φυλακές της Αίγινας, στην Ακροναυπλία, στα ιταλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κατούνα και στη Βόνιτσα, στα δύο πρώτα χρόνια της Κατοχής, και τέλος στο νοσοκομείο « Σωτηρία », απ΄ όπου δραπέτευσε τον Σεπτέμβριο του 1943.
Η πρώτη εκδοχή του χειρογράφου πρέπει να είχε ολοκληρωθεί πριν από τη δραπέτευση. Η συγγραφή συμπληρώθηκε πιθανόν στο μικρό διάστημα που μεσολάβησε από τη δραπέτευση μέχρι την έξοδο στο βουνό το 1943, ενώ το βιβλίο πήρε την τελική μορφή του άμέσως μετά την απελευθέρωση, το 1944-1945, οπότε και αντίγραφο του υποβλήθηκε προς δημοσίευση στην ΚΟΜΕΠ.

*εκδόσεις ΑΓΡΑ www.agra.gr

Ευρωπαϊκή καμπάνια για την εξάλειψη του φαινομένου της έλλειψης στέγης



Η FEANTSA, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εθνικών Οργανώσεων που εργάζονται με τους αστέγους, είναι μία ομπρέλα μη κερδοσκοπικών οργανώσεων, αριθμεί περισσότερες από εκατό οργανώσεις μέλη και στόχο έχει την πρόληψη και την καταπολέμηση του φαινομένου της έλλειψης στέγης στην Ευρώπη. Η FEANTSA είναι το μοναδικό δίκτυο τέτοιου μεγέθους που εστιάζει τη δράση της αποκλειστικά στην έλλειψη στέγης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ΑΡΣΙΣ είναι μέλος και εκπροσωπείται στο Διοικητικό Συμβούλιο της FEANΤSA, από το 1995, προσπαθώντας να συνδέσει την ευρωπαϊκή εμπειρία με τις ελληνικές ανάγκες και προοπτικές.

Δελτίο τύπου της ΑΡΣΙΣ / FEANTSA

Την Τετάρτη 14 Απριλίου, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Έτους 2010 για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού, η FEANTSA ξεκινά μία Kαμπάνια για την αντιμετώπιση του ζητήματος της έλλειψης στέγης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η κήρυξη της έναρξης της καμπάνιας πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε εκδήλωση με τίτλο: «Η εξάλειψη του φαινομένου της έλλειψης στέγης είναι εφικτή. Πως μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να συμβάλλει αποτελεσματικά στην καταπολέμηση του φαινομένου». Η εκδήλωση περιλαμβάνει εισηγήσεις καθώς και ανοίγει το διάλογο για το ρόλο της Ε.Ε. στην καταπολέμηση της έλλειψης στέγης. Μεταξύ άλλων, εισηγητές είναι ο Επίτροπος της Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, κος Laszlo Andor, ο Πρόεδρος της Feantsa κος Rene Kneip, Ευρωβουλευτές, κ.α.
Το κεντρικό μήνυμα της καμπάνιας είναι ότι η εξάλειψη του φαινομένου της έλλειψης στέγης είναι απαραίτητη και εφικτή. Η απλή διαχείριση του φαινομένου δεν είναι επαρκής. Είναι καιρός να σταματήσουμε να επενδύουμε σε βραχυπρόθεσμα πυροσβεστικά μέτρα και να προχωρήσουμε στην εφαρμογή ολοκληρωμένων πολιτικών για την εξάλειψη του φαινομένου.
Στην εν λόγω καμπάνια, τίθενται πέντε συγκεκριμένοι στόχοι, οι οποίοι εάν γίνουν μέρος ολοκληρωμένων στρατηγικών καταπολέμησης, τότε μπορεί να εξαλειφθεί το φαινόμενο της έλλειψης στέγης. Οι στόχοι αυτοί είναι:
• Κανένας άνθρωπος να μη ζει στο δρόμο
• Κανένας άνθρωπος να μη διαμένει σε κατάλυμα επείγουσας φιλοξενίας για περισσότερο από ότι χαρακτηρίζεται “επείγον”
• Κανένας άνθρωπος να μη διαμένει σε μεταβατικό κατάλυμα περισσότερο από όσο απαιτείται για μία επιτυχημένη μετάβαση προς την ανεξάρτητη διαβίωση
• Κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να διώχνεται από ένα ίδρυμα χωρίς εναλλακτικές επιλογές στέγασης
• Κανένας νέος άνθρωπος να μην καταλήγει άστεγος σαν αποτέλεσμα της μετάβασης του στην ενήλικη ζωή και στην ανεξάρτητη διαβίωση
Μέρος της καμπάνιας αποτελεί και η ειδική έκδοση που κυκλοφορεί η FEANTSA και απευθύνεται σε διαμορφωτές πολιτικής. Το εγχειρίδιο εμπεριέχει συγκεκριμένα παραδείγματα αποτελεσματικών προσεγγίσεων για την καταπολέμηση της έλλειψης στέγης, τα οποία έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία σε διάφορες χώρες, επιδεικνύοντας έτσι ότι πολλές χώρες έχουν ήδη κάνει αρκετή πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνση.
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της στρατηγικής για την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική προστασία, η αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης αποτελεί προτεραιότητα και η καμπάνια της FEANTSA κηρύσσεται την κατάλληλη στιγμή. Η Κοινή Έκθεση για την Κοινωνική Προστασία και την Κοινωνική Ενταξη 2010 καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν ολοκληρωμένες πολιτικές για την αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης. Επιπρόσθετα, στο τέλος του 2009, το Δίκτυο των ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων της Ε.Ε. για την κοινωνική ένταξη παρήγαγε μία Αναφορά για την Έλλειψη Στέγης και τον Αποκλεισμό από την Κατοικία στα Κράτη Μέλη της Ε.Ε., παρέχοντας συγκεκριμένες συστάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Τέλος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για το θέμα, όπως τη Γραπτή Δήλωση σχετικά με την Εξάλειψη του Προβλήματος των Αστέγων που Ζουν στο Δρόμο, η οποία υιοθετήθηκε το 2008. Η Δήλωση καλεί το Συμβούλιο να συμφωνήσει σε μία ευρεία δέσμευση της Ε.Ε. για την εξάλειψη του προβλήματος των αστέγων που ζουν στο δρόμο έως το 2015, καλεί την Επιτροπή να παρέχει ετήσιες ενημερώσεις σχετικά με τις δράσεις και την πρόοδο των κρατών μελών της Ε.Ε. προς την εξάλειψη του προβλήματος των αστέγων και προτρέπει τα κράτη μέλη να εκπονήσουν "σχέδια έκτακτης ανάγκης για το χειμώνα" ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για το πρόβλημα.
Στην Ελλάδα, ο αριθμός των άστεγων ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή και ασφαλή στέγαση και κατοικία συνεχώς αυξάνεται και μάλιστα στην τρέχουσα δυσμενή οικονομική συγκυρία θα εξακολουθήσει να αυξάνεται. Η έλλειψη στέγης δεν αφορά μόνο τους άστεγους ανθρώπους που ζουν στους δρόμους ή διαμένουν σε ξενώνες.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που υφίστανται αφανείς μορφές έλλειψης στέγης και επιβιώνουν σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης, είναι υπό έξωση ή διαμένουν σε ανεπαρκή και ακατάλληλα καταλύματα που δεν καλύπτουν τις βασικές προδιαγραφές για μια ανθρώπινη κατοικία.
Πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην έλλειψη στέγης: δομικοί, όπως είναι η μη πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή κατοικία, η ανεργία, η επισφαλής εργασία, οι διακρίσεις, ο ρατσισμός σε βάρος κοινωνικών μειονοτήτων, προσωπικοί παράγοντες που σχετίζονται με τις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, την ψυχική ασθένεια, την οικιακή βία ή τη χρήση ουσιών καθώς επίσης και θεσμικοί παράγοντες, όπως είναι οι ασυντόνιστες υπηρεσίες και τα μη επαρκώς οργανωμένα και γραφειοκρατικά συστήματα παροχής επιδομάτων.
Παρά το γεγονός ότι τόσο το Ελληνικό Σύνταγμα όσο και οι Διεθνείς Συμβάσεις κατοχυρώνουν το δικαίωμα στη στέγη και την κατοικία για κάθε άτομο, το δικαίωμα αυτό δεν θεμελιώνεται επαρκώς ούτε από ειδικούς νόμους και ούτε λαμβάνονται ολοκληρωμένες μακροπρόθεσμες πολιτικές διασφάλισής του. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα οι άστεγοι δεν αναγνωρίζονται ως μία συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα και δεν έχει γίνει συστηματική και αξιόπιστη καταγραφή του φαινομένου με αποτέλεσμα την έλλειψη κεντρικών πολιτικών και αποτελεσματικών μέτρων για την αντιμετώπιση του αποκλεισμού από την κατοικία.
Οι εκτιμήσεις των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων καθώς και του «Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την Έλλειψη Στέγης» της FEANTSA αναφέρουν ότι στην Ελλάδα οι άστεγοι είναι πάνω από 20.000. Η μόνη επίσημη καταγραφή έγινε μόλις το 2009 από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όπου ο αριθμός των αστέγων εθνικά ανέρχεται στους 7.720 ανθρώπους, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνεται ο πληθυσμός των μεταναστών/ριών, προσφύγων και Ρομά.
Σήμερα, το μήνυμα που μπορούμε να αξιοποιήσουμε από την καμπάνια της FEANTSA και το ευρύτερο πλαίσιο αντιμετώπισης του ζητήματος των αστέγων που θέτει η Ε.Ε. είναι ότι με το σχεδιασμό ολοκληρωμένων πολυδιάστατων πολιτικών το φαινόμενο των αστέγων μπορεί να εξαλειφθεί και στην Ελλάδα, φτάνει να υπάρχει η πολιτική βούληση και η διάθεση χρόνου και πόρων για την εξεύρεση μακροπρόθεσμων λύσεων. Η συστηματική παρακολούθηση του στεγαστικού προβλήματος, η ενίσχυση των δομών υποστήριξης αστέγων που θα παρέχουν στέγη με υποστηριζόμενες υπηρεσίες επανένταξης, η διεύρυνση του θεσμού της κοινωνικής κατοικίας, η οικονομική ενίσχυση και η παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για τις ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες είναι ενδεικτικά κάποια από τα μέτρα που μπορούν να αποτελέσουν μέρος των πολιτικών αντιμετώπισης του φαινομένου των αστέγων.
Χωρίς συντονισμένη προσπάθεια σχεδιασμού και εφαρμογής ολοκληρωμένων πολιτικών σε επίπεδο εθνικό, περιφερειακό και τοπικό, πάρα πολλά άτομα και οικογένειες θα καταλήγουν στους δρόμους ή θα περνούν μήνες ή και χρόνια σε καταλύματα προσωρινής φιλοξενίας.

*από την "Ανοιχτή Πόλη" http://anoihtipoli.gr/


Η Ανοιχτή Πόλη είναι μια δημοτική κίνηση που δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Ιδρύθηκε στις αρχές του 2006 και στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2006, όπου συμμετείχε με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα, ψηφίστηκε από το 10,52% των δημοτών. Εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων από 4 δημοτικούς συμβούλους και από έναν/ μια σύμβουλο σε κάθε ένα από τα αντίστοιχα επτά διαμερισματικά.

Θέλουν να φυτέψουν... τσιμέντο στο πάρκο-ανάσα του Αγίου Αθανασίου, μεταξύ των οδών Κρίσσης, Ερατούς, Πυθίας και Κοτυλαίου...


ΑΝΩ ΚΥΨΕΛΗ:
ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΩΡΟΣ 5 ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΤΙΡΙΟ ΜΑΜΟΥΘ

Το μέλλον του μοναδικού ελεύθερου χώρου της Ανω Κυψέλης κρίνεται στις 17 του μηνός στο ΣτΕ. Πρόκειται για ένα πάρκο περίπου πέντε στρεμμάτων, με 150 μεγάλα δένδρα, όπως κυπαρίσσια, πεύκα και ελιές, που κινδυνεύει να γίνει το... φυτώριο για ένα κτιριακό συγκρότημα-μαμούθ συνολικής επιφάνειας 40.000 τετραγωνικών, με καταστήματα, κατοικίες και υπόγειους χώρους στάθμευσης, το οποίο θα κάλυπτε ολόκληρο τον αδόμητο σήμερα χώρο
Μοναδικός ο χώρος του πάρκου, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, αλλά κάποιοι στον δήμο αδυνατούν να το κατανοήσουν
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο κίνδυνος προέρχεται από την πλευρά του Δήμου Αθηναίων! Ο λόγος για το πάρκο Αγίου Αθανασίου, μεταξύ των οδών Κρίσσης, Ερατούς, Πυθίας και Κοτυλαίου, που στις αρχές του 2005 είχε σωθεί, χάρη σε δημοσίευμα της «Ε» (7/3/2005) που έφερε στο φως την οικοδομική άδεια που τότε είχε εγκρίνει η Πολεοδομία του Δήμου Αθηναίων.
Οι περίοικοι είχαν τότε ξεσηκωθεί και είχαν αναγκάσει το δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσει ομόφωνα τη διάσωση του χώρου που περιβάλλει την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Επίσης ομόφωνα το νομαρχιακό συμβούλιο είχε ταχθεί υπέρ της διατήρησης του πράσινου, όπως άλλωστε προβλέπει και το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της περιοχής (ΦΕΚ 80Δ' του 1988).

Οι ιδιοκτήτες
Η ιδιαιτερότητα του χώρου αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Είχε αγοραστεί το 1920 από τον μητροπολίτη Νευροκοπίου με σκοπό την ανέγερση ναού και κατηχητικής σχολής. Επειτα από πολύχρονες δικαστικές διαμάχες με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, αποδόθηκε το 2001 με δικαστική απόφαση στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Αυτό ήταν που αποφάσισε να προχωρήσει στην αξιοποίηση του ακινήτου με το σύστημα της αντιπαροχής.
Μετά τις κινητοποιήσεις των κατοίκων, ο πατριάρχης Θεόδωρος είχε πειστεί να διατηρηθεί το πράσινο. Είχε επίσης συμφωνήσει να γίνει ανταλλαγή με άλλο ακίνητο του δήμου, δεδομένου ότι το κληροδότημα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας δεν μπορεί να απαλλοτριωθεί. Ως τώρα δεν έχει βρεθεί άλλο ακίνητο.
Η δικαίωση των περιοίκων επικυρώθηκε με την 286/2007 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου. Εφεση όμως άσκησε η εταιρεία που είχε αναλάβει την αξιοποίηση του πάρκου. Ομως έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι η δημαρχιακή επιτροπή στη 15η συνεδρίασή της στις 26 Μαρτίου 2008 αποφάσισε κατά πλειοψηφία να ασκήσει και αυτή έφεση!

Οι κάτοικοι απαιτούν να διατηρηθεί το πράσινο, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από σχολικά συγκροτήματα. «Το επιβάλλει το άρθρο 24 του Συντάγματος, η κοινή λογική και η ευαισθησία για την ποιότητα ζωής», επισημαίνει η αρχιτέκτων Νίκη Ζαμενοπούλου, που όπως και η αρχαιολόγος Ελπίδα Ζερβού εκφράζουν την αγωνία τους για τη μοναδική όαση της γειτονιάς, όπου τα παιδιά βρίσκουν καταφύγιο τον ελεύθερο χρόνο τους.

Χ.ΤΖ.
συγγραφέας / πηγή: Χ. ΤΖ. / Ελευθεροτυπία
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=11/02/2010&id=131030