28η Οκτωβρίου 1940
της ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Στις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάς δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από τη φασιστική τότε Ιταλία. ο ελληνικός λαός έδειξε απέναντι στον επιδρομή αδάμαστο αγωνιστικό φρόνημα. Οι επιτυχίες τον ελληνικού στρατού προκάλεσαν γενικό θαυμασμό, ενθάρρυναν τους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης, προπάντων όμως παρακίνησαν την ηγεσία της Γερμανίας να επέμβη στρατιωτικά στην Ελλάδα τον Απρίλιο 1941 και να εμπλέξει εκεί ισχυρές δυνάμεις της επί δίμηνο. Κατελήφθησαν τελικά τα ελληνικά εδάφη από τους επιδρομείς. Η μάχη όμως της Ελλάδας, με την καθυστέρηση ιδίως της γερμανικής επιθέσεως εναντίον της Ρωσίας, συνέβαλε κρίσιμα στην πορεία της παγκόσμιας Ιστορίας.
O ηρωικός αγώνας της Ελλάδος εναντίον του Άξονα, κατά τους επτά συνολικά μήνες του ελληνοϊταλικού και του ελληνογερμανικού πολέμου (από τις 28 Οκτωβρίου 1940 έως τις 31 Μαΐου 1941), αποτελεί αναμφισβήτητα μία από τις ενδοξότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Έχει όμως και ιστορική σημασία ευρύτερη, γιατί επηρέασε πολλαπλά την εξέλιξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συνέβαλε κρίσιμα στην έκβαση του. Του ανήκει έτσι περίβλεπτη θέση στη γενικότερη σύγχρονη ιστορία και ειδικότερα στην ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η απόρριψη ήδη του ιταλικού τελεσιγράφου - σε μια εποχή που οι δυνάμεις του Άξονα, υστέρα από σειρά εντυπωσιακών επιτυχιών, θεωρούνταν ακατανίκητες, έτοιμες να συντρίψουν όσους θα τολμούσαν να προβάλουν αντίσταση - και οι πρώτες ελληνικές νίκες προκάλεσαν ξάφνιασμα και ενθουσιασμό των φίλων της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα βρέθηκε απότομα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Αρχηγοί κρατών, πρωθυπουργοί και υπουργοί, διαπρεπείς στρατιωτικοί ηγέτες και επιφανείς δημοσιογράφοι, εκλεκτοί άνθρωποι του πνεύματος από όλες τις ηπείρους, συναγωνίζονταν, με δηλώσεις η ανταποκρίσεις και άρθρα τους, σε εκδηλώσεις θαυμασμού για τον αγώνα της Ελλάδας, που μάλιστα πολλοί τον έκριναν ισάξιο με τα πολεμικά τρόπαια των αρχαίων Ελλήνων. Οι οξυδερκέστεροι κατανοούσαν από τις πρώτες εβδομάδες τη μεγάλη σημασία του και έγραφαν για μεταβολή της καταστάσεως και για καμπή στην εξέλιξη του γενικού πολέμου.
Από την πρώτη μέρα άρχισαν να φθάνουν μηνύματα θαυμασμού και αλληλεγγύης. ο Άγγλος αρθρογράφος Κάντιτους, εκτός από άλλα, τόνιζε:
«Ρίξτε ένα βλέμμα στο μακρό κατάλογο των εθνών, που υποτάχθηκαν υπό τον Άξονα από το 1938, και θα δείτε, ότι η γενναιοψυχία των Ελλήνων φωτίζει σαν ήλιος έναν σκοτεινό κόσμο...».
Η πτώση της Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου προκάλεσε νέο ενθουσιασμό και νέα εγκώμια για την Ελλάδα. Ο Τσώρτσιλ τηλεγραφούσε:
«Εγκάρδια συγχαρητήρια για τις νίκες στο 'Αλβανικό μέτωπο, που επιστέφθηκαν με την κατάληψη της Κορυτσάς. Μεγάλο ενθουσιασμό εμπνέει σε όλους μας το κατόρθωμα αυτό της ελληνικής ανδρείας εναντίον εχθρού τόσον υπέρτερου σε αριθμό και σε εξοπλισμό. Το κατόρθωμα αυτό υπενθυμίζει τα ελληνικά τρόπαια της κλασικής εποχής. Ζήτω η Ελλάς».
Ο λόρδος Χάλιφαξ, υπουργός των Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, μιλώντας στη Βουλή των Λόρδων, έλεγε:
«Τρείς εβδομάδες πολέμου ήρκεσαν να επισφραγίσουν τον θαυμασμό, που όλοι εμείς αισθανθήκαμε, όταν κατά την πρώτη ημέρα οι Έλληνες απέρριψαν το ιταλικό τελεσίγραφο... Ποτέ άλλοτε κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της το όνομα της 'Ελλάδος δεν στάθηκε τόσο υψηλά».
Ο Τούρκος βουλευτής Αττάυ έγραφε τότε στην εφημερίδα «Ουλούς»:
«Ο κόσμος έμεινε έκπληκτος για τις μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες των Ελλήνων, αλλά το τουρκικό έθνος δεν εξεπλάγη καθόλου, γιατί γνώριζε την ανδρεία των Ελλήνων, για τους οποίους αισθάνεται θαυμασμό... Με την επίθεση των Ιταλών ο πόλεμος επεκτάθηκε ως τη ζώνη ασφαλείας της Τουρκίας. Όλοι οι Τούρκοι γνωρίζουν, ότι ο νικηφόρος ελληνικός στρατός πολεμά τόσο υπέρ του ανθρωπίνου πολιτισμού και της πατρίδας του, όσο και υπέρ της ζώνης αυτής ασφαλείας. Σπάνια το δίκαιο και η ισχύς πραγματοποίησαν ένωση τόσο αρμονική όσο στον παρόντα ελληνοϊταλικό πόλεμο».
Στον ίδιο τόνο θα γράψει ο Χουσεΐν Τζαχίντ στην «Γενί Σαμπάχ»:
«Αν η Ελλάς δεν απαντούσε στο ιταλικό τελεσίγραφο με την αναγκαία τόλμη και δε μαχόταν κατόπιν με ηρωισμό, που κατέπληξε τον κόσμο, ο ιταλικός στρατός θα βρισκόταν τώρα στα τουρκικά σύνορα και η Ιταλία θα δοκίμαζε το ίδιο παιχνίδι και εναντίον της χώρας μας...».
Οι ειδήσεις για τις νίκες αυτές και τα εγκωμιαστικά σχόλια επηρέαζαν την παγκόσμια κοινή γνώμη. η στάση της Ελλάδος και οι πρώτες επιτυχίες της μετέβαλαν την ατμόσφαιρα του πολέμου και είχαν επίδραση ανυπολόγιστης αξίας στο ηθικό των λαών. Αυτή ήταν η πρώτη και πολυτιμότατη προσφορά της Ελλάδος στον πόλεμο εναντίον του Άξονα.
Υπήρξαν όμως και άμεσες, σπουδαιότατες πρακτικές συνέπειες από την αντίσταση της Ελλάδος και τις πρώτες επιτυχίες της. η διάψευση του θρύλου για το αήττητο του Άξονα και η μεταβολή έτσι στις εκτιμήσεις για την εξέλιξη του πολέμου είχε σοβαρότατες επιπτώσεις στο διπλωματικό πεδίο. Κράτη, που θεωρούνταν βέβαιο, ότι θα μετείχαν στον πόλεμο υπέρ του Άξονα, άρχισαν να εμφανίζουν διστακτικότητα για τη συμμετοχή τους η και να προβάλλουν άρνηση.
Η μεταβολή στο διπλωματικό πεδίο επιβεβαιώνεται και από την αντίπαλη πλευρά και μάλιστα οπό τον ίδιο τον Χίτλερ. Σε επιστολή του από τη Βιέννη προς τον Μουσσολίνι, με ημερομηνία 20 Νοεμβρίου 1940, έγραφε:
«Η κατάσταση, που διαμορφώθηκε στο μεταξύ (δηλαδή, με την αντίσταση της Ελλάδας), έχει βαρύτατες ψυχολογικές και στρατιωτικές συνέπειες... Οι ψυχολογικές συνέπειες της καταστάσεως είναι δυσάρεστες στο μέτρο που αυτή βαρύνει δυσμενώς στις διπλωματικές προπαρασκευές, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη...».
Εκτός όμως από τις συνέπειες εναντίον του Άξονα στο διπλωματικό πεδίο, που είχε ο πόλεμος της Ελλάδος ήδη κατά τους δύο πρώτους μήνες, τον Νοέμβριο δηλαδή και τον Δεκέμβριο του 1940, το γεγονός ότι παρατάθηκε άλλους πέντε μήνες και μάλιστα ότι παρασύρθηκε σε ανάμιξη και η Γερμανία, με άμεσο αποτέλεσμα τη δέσμευση ισχυρότατων ιταλικών και γερμανικών δυνάμεων, που διαφορετικά θα ήταν δυνατό να είχαν διατεθεί σε άλλα μέτωπα, έδωσε τη δυνατότητα στους Βρετανούς να σταθεροποιήσουν τη θέση τους στην Αφρική και στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, με επιπτώσεις σπουδαιότατες στην εξέλιξη του όλου πολέμου.
Τέλος, σπουδαιότατη υπήρξε η συμβολή του πολέμου της Ελλάδος για την ήττα των Γερμανών στο ανατολικό μέτωπο. Η εμπλοκή ειδικά της Γερμανίας στον πόλεμο αυτό και οι ευρύτερες επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, που υποχρεώθηκε να διενεργήσει, ήταν η κυριότερη αιτία για την αναβολή της ενάρξεως της επιθέσεως εναντίον της Σοβιετικής Ενώσεως κατά πέντε έως έξι εβδομάδες. οι συνέπειες της αναβολής αυτής υπήρξαν κρισιμότατες για τους Γερμανούς, καθώς επήλθε ο βαρύτατος ρωσικός χειμώνας, πριν προφτάσουν να επιτύχουν αποφασιστικά αποτελέσματα. Έκτοτε ο χρόνος εργαζόταν εις βάρος τους ως την τελική ήττα.
Η εκστρατεία όμως στην Ελλάδα διήρκεσε πολύ περισσότερο από όσο είχε προβλεφθεί, και χρειάσθηκε για τον λόγο, αυτό να μετατεθεί η έναρξη της επιθέσεως εναντίον της Ρωσίας σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Όταν έληξε η εκστρατεία των Γερμανών στην ηπειρωτική Ελλάδα, αποφασίσθηκε να αρχίσει η επιχείρηση «Βαρβαρόσσας» πενήντα, ημέρες αργότερα, όσες υπολογιζόταν ότι θα χρειασθούν για να καταληφθεί και η Κρήτη και να επιστρέψουν από την Ελλάδα οι εκλεκτές γερμανικές δυνάμεις, οι θεωρούμενες απαραίτητες στη γερμανική πανστρατιά εναντίον της Ρωσίας. Έτσι άρχισε ο γερμανορωσικός πόλεμος, αντί των μέσων Μαΐου, στις 22 Ιουνίου 1941.
Ο ηρωικός αγώνας της Ελλάδος εναντίον του Άξονα, από τις 28 Οκτωβρίου 1940 έως τις 31 Μαΐου 1941, υπήρξε πραγματικά μεγάλο ιστορικό γεγονός, με την πολλαπλή και κρίσιμη συμβολή του για την έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
___________
*από το: www.arkadikovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου